منتخب: ماه‌صفر
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
رفقا! این ماه، ماه‌صفر است، یک‌قدری صدقه بیشتر بدهید! چون‌که پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هر کسی به‌من بگوید که ماه‌صفر تمام شد، به او جایزه می‌دهم. من عقیده ولایتی‌ام این‌است که همه ماه‌ها یکی است؛ اما در این ماه‌صفر قضایایی واقع‌شده که یک‌قدری ناجور بوده، حالا این ماه همچین خطرناک است که این‌جوری شده؛ اگرنه پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بی‌خود نمی‌گوید. حالا هیچ‌چیزی، این خطر را رفع نمی‌کند، مگر صدقه! بالأخره این ماه‌صفر مواظب باشید! یک صدقاتی بدهید که خدای تبارک و تعالی خودتان را، ماشین‌تان را، خانم‌تان را و آن‌هایی که دوست دارید، را حفظ کند! تا حتّی سخاوت، ولایت شما را هم حفظ می‌کند. [۲]
من یک مثال برای رفقای‌عزیز، نور چشم خودم، گیر زانویم بزنم، تا این مطلب را که می‌گویم، شما قبول کنید! این‌که پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هر کسی به‌من تمام‌شدن ماه‌صفر را بگوید، به او جایزه می‌دهم. ماه که خوب است؛ اما یک‌چیزهایی در آن ماه قرار گرفته، یک‌قدری به ضرر ولایت و اسلام بوده‌است؛ [در این ماه بود که جلسه بنی‌ساعده درست شد. در این ماه بود که زهرای‌عزیز (علیهاالسلام) را پهلویش را شکستند، طناب گردن امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) انداختند] حالا می‌گوید: این ماه، درست نیست؛ [نحس است]. اگر امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: دنیا به منزله استخوان خوک در دهن سگ خوره‌دار است، اگر ما توجّه نکنیم، فکر می‌کنیم که دنیا لغو است. نه! شما باید توجّه کنید! چه شد که دنیا به منزله استخوان خوک شد؟ در این دنیا حسین (علیه‌السلام) را کشتند، زهرا (علیهاالسلام) را کشتند، آقا امام‌رضا (علیه‌السلام) را کشتند، ضربه به دین زدند؛ پس دنیا بی‌ارزش شد. تمام ارزش دنیا مال این‌است که مردم، اطاعت ولایت می‌کردند. تمام ارزش دنیا این‌است که حسینِ ما را شهید نمی‌کردند، زهرایِ ما را سیلی نمی‌زدند و اذیّت نمی‌کردند. [۳]
رفقای‌عزیز! این ماه مُحرّم که تمام شد. صفر هم دارد تمام می‌شود! من در حیاط نشسته‌بودم؛ گفتم: خدایا! مُحرّم تمام شد، صفر هم تمام شد. رفقای‌عزیز! من خواهش می‌کنم که شما آمادگی داشته‌باشید! گفتم: خدایا! ما چه‌کار کنیم؟! حالا راهی برای ما باز نبود و جایی نرفتیم. خواهش می‌کنم شما هم جدّاً درخواست کنید! گفتم: خدایا! اسم ما را در طومار عزاداران امام‌حسین (علیه‌السلام) ضبط کن! جدّاً باید از خدا بخواهید که خدای تبارک و تعالی اسم شما را در طومار عزاداران امام‌حسین (علیه‌السلام) ضبط کند. [۴]
خدایا! به‌حق امام‌حسین! حسین (علیه‌السلام) را در قلب ما جا بده! [۵] خدایا! تو را به‌حق پیامبر، تو را به‌حق امیرالمؤمنین علی، تو را به‌حق فاطمه‌زهرا، تو را به‌حق امام‌حسن، تو را به‌حق امام‌حسین، تو را به‌حق امام‌رضا، اگر ما را نیامرزیدی، ما را اَلسّاعه بیامرز! [۶]
عزیزان من! امشب از خدا بخواهید! هر کجا می‌خواهی باش! توی ماشینت داری می‌روی، بخواه! دستت را می‌شویی، بخواه! در بیابان هستی، در کارگاه هستی، در رختخواب هستی، بخواه! هر کجا هستی، بخواه: خدایا! ما را از عزاداران حسین (علیه‌السلام) قرار بده! خدایا! ولایت را به ما بچشان! خدایا! ولایت نوشیدنی است، از آن خُم ولایت به ما بچشان، تا ما ولایت را تشخیص بدهیم! [۴]
- ↑ نوار شب‌اربعین 81 (دقیقه 58) و ولایت امر خداست؛ سر الله 77 (30 و 53)
- ↑ شب‌اربعین 81
- ↑ مشهد 86؛ شناخت امام
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ولایت، امر خداست؛ سر الله 77
- ↑ شهادت امام‌حسن و امام‌رضا 85
- ↑ ولایت در خلقت کفو ندارد 80
