روایت: لبت را حرکت بده، با امام حرف بزن
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ اَلْكُلَيْنِيُّ فِي كِتَابِ اَلرَّسَائِلِ عَمَّنْ سَمَّاهُ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِياَلْحَسَنِ عَلَيْهِاَلسَّلاَمُ: أَنَّ اَلرَّجُلَ يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى إِمَامِهِ مَا يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ بِهِ إِلَى رَبِّهِ، قَالَ: فَكَتَبَ: إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ، فَإِنَّ اَلْجَوَابَ يَأْتِيكَ.
راوی گفت به حضرت ابىالحسن امام هادی عليهالسّلام نوشتم: همانا انسان دوست دارد آنچه را كه دوست دارد به پروردگارش اظهار نماید، به امام خود عرضه بدارد، [چه کند؟] گويد حضرت نوشت: اگر ترا حاجتى باشد، لبهاى خود را حركت بده، به درستی كه جواب به تو میرسد.
کشف المحجة لثمرة المهجة، ج۱، ص۲۱۱ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهمالسلام، ج۵۰، ص۱۵۵