روایت: تفاوت مدعیان تشیع با شیعیان حقیقی
جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِيجَعْفَرٍ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِالسلام: سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَرَامٍ الْأَنْصَارِیَّ یَقُولُ: لَوْ نَشَرَ سَلْمَانُ وَ أَبُوذَرٍّ رَحِمَهُمَا اللَّهُ لِهَؤُلَاءِ الَّذِینَ یَنْتَحِلُونَ مَوَدَّتَکُمْ أَهْلَالْبَیْتِ لَقَالُوا هَؤُلَاءِ کَذَّابُونَ وَ لَوْ رَأَی هَؤُلَاءِ أُولَئِکَ لَقَالُوا مَجَانِینُ.
امام باقر علیهالسلام: از جابر بن عبداللَّه انصاری شنیدم که میگفت اگر سلمان و ابوذر که خدا آنها را رحمت کند زنده شوند، به این افرادی که ادعای دوستی شما اهلبیت را دارند خواهند گفت اینها دروغ میگویند و اگر این مدعیان، سلمان و ابوذر را ببینند، میگویند آنها دیوانه هستند.
الأمالي للمفید، ج ۱، ص ۲۱۴ و بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار عليهم السلام، ج ۶۵، ص۱۶۴