منتخب: ماه‌رمضان 10
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
همه شب‌های احیا من این‌جا [در خانه نشسته] بودم، می‌شنیدم. دو تا مسجد است، به قدری این‌ها دعای کمیل خواندند، به‌قدری این‌ها «ألغوث، ألغوث» کشیدند که این دعا را بخوانند و اسم اعظم خدا را درک کنند. ای آقایی که دعای کمیل می‌خوانی! آیا می‌دانی اسم اعظم چیست که آن را از خدا می‌خواهی؟ پس چرا تو هر سال، بدتر از سال قبل هستی؟! اسم اعظم، اسم علی (علیه‌السلام) است، اسم اعظم، اسم فاطمه (علیهاالسلام) است، این‌قدر این اسم علی (علیه‌السلام) مبارک است، این‌قدر این اسم علی (علیه‌السلام) کارگشاست، خدا دارد یاد تو می‌دهد، انگار دیروز است، خدا حاج شیخ عباس تهرانی را رحمت کند! ایشان فرمود، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به عمّار گفت: یا عمّار! خدا وقتی اراده کرد، عالَمی را خلق کند، گفت: علی! بفرما! امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کجا بوده است که خلق کند؟! این همان علی (علیه‌السلام) است که سیزده رجب به‌دنیا آمد و در ماه رمضان هم او را کشتند؟!
ای ولایتی‌ها! بیایید از ولایت‌تان خجالت بکشید! این‌جور باید علی (علیه‌السلام) را بشناسید! وقتی خدا می‌خواهد خلقت را به وجود بیاورد، می‌گوید: علی! من چه می‌گویم؟! این، ایمان به خداست، این ولایت است، سر تا پای تمام گلبول‌های خونت باید علی (علیه‌السلام) باشد، تمام مقصدت باید زهرا (علیهاالسلام) باشد، اگر این‌جور نباشی حیوانی، از حیوان پست‌تری! مگر نمی‌گوید: «[اولئک کالأنعام] بَل هُم أضلّ»[۲]؟! قرآن دارد چه می‌گوید؟ باباجان! گفتم: یک قدری بیایید یک گوشه‌ای بنشینیم، اندیشه پیدا کنیم؛ فکر کنیم. والله، بالله، اگر بخواهید فکر بکنید، خدا به شما فکر می‌دهد، فکر خودش را به شما می‌دهد. ببین خدا دارد می‌گوید علی! چه موقعی می‌خواسته خلقت‌ها را ایجاد کند؟ پس علی (علیه‌السلام)، آن‌زمان بوده که گفته علی! این‌که دیگر روایت است، این را پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دارد به عمّار می‌گوید، این را که ما درست نکردیم، باز دوباره بگویم، چرا؟ خدا مقصدش علی (علیه‌السلام) است. مرتّب رفتند نماز خواندند، مرتّب حجّ و عمره رفتند، مرتّب رفتند قرآن خواندند! به حقّ زهرای عزیز قسم! اندیشه و تفکّر داشته باشید! چشم‌تان دنبال این و آن نرود! با فکر کار کنید! گول نماز و حجّ و این ظاهر دین‌ها را نخورید! ببین این آدمی که این کارها را می‌کند، مقصدش چیست؟ مؤمن باید زیرک باشد. مؤمن باید شناخت داشته باشد. شناخت به غیر از نماز و روزه و حجّ است. این عبادت‌ها چیزهایی است که ما به فکر خودمان درست می‌کنیم. مگر نمی‌گوید اغلب مردم در قیامت عبادت‌هایشان «هباءً منثورا»[۳] است؟! این آیه قرآن است. چرا می‌گوید «هباءً منثورا»[۳] است؟ چون عبادتش روح ندارد، بدون محبّت علی (علیه‌السلام) است. «هباءً منثورا»[۳] یعنی در خلقت پراکنده شده، به دست نمی‌آید و به درد نمی‌خورد. [۴]
- ↑ قوم‌لوط و حرام‌زادگی 76 (دقیقه56)
- ↑ (سوره الأعراف، آیه ۱۷۹)
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ (سوره الفاتحة، آیه )
- ↑ قوم‌لوط و حرام‌زادگی 76
