روایت: ضرورت داشتن تقیه: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۷۱ | کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۷۱ | ||
+ | {{سه ستاره}} | ||
+ | {{روایت|الامام اَلصَّادِقُ عَلَيْهِاَلسَّلاَمُ: عَلَيْكُمْ بِالتَّقِيَّةِ، فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يَجْعَلْهَا شِعَارَهُ وَ دِثَارَهُ مَعَ مَنْ يَأْمَنُهُ لِتَكُونَ سَجِيَّتَهُ مَعَ مَنْ يَحْذَرُهُ.}} | ||
+ | |||
+ | امام صادق عليهالسّلام: بر شما باد به تقيّه، پس به درستى كه از ما نيست هركس آن را شعار و پوشش خود با كسى كه از او ایمن است قرار ندهد تا آنكه در مواجهه با كسى كه از او بیم دارد عادت او باشد. | ||
+ | |||
+ | الأمالی للطوسی، ج ۱، ص ۲۹۳ و تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج ۱۶، ص ۲۱۲ | ||
+ | بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهمالسلام، ج ۷۲، ص ۳۹۵ | ||
+ | |||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۱
أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ ابيطَالِبٍ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهما: و إياك ثم إياك أن تترك التقية التي أمرتك بها، فإنك شائط بدمك و دماء إخوانك، معرض لنعمتك و نعمتهم للزوال، و مذلّ لهم في أيدي أعداء دين الله و قد أمرك الله باعزازهم، فإنك ان خالفت وصيتي كان ضررك على إخوانك و نفسك أشد من ضرر الناصب لنا الكافر بنا.
امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیهما: و بر حذر باش، بر حذر باش از اینکه تقیهای که تو را به آن امر کردم ترک نمایی، چون خون خود و خونهای برادران دینیات را هدر میدهی و نعمت خود و نعمت آنان را در معرض نابودی قرار میدهی و باعث ذلیل شدن آنها در دست دشمنان دین خدا میشوی در حالی که خدا به عزیز کردن آنها تو را امر کرده، پس اگر تو با وصیت من مخالفت کنی، ضرر تو بر خودت و برادرانت، بیشتر از ضرر دشمن برای ما که کافر به ماست، میباشد.
وسائل الشیعة، ج۱۶، ص۲۲۸
أَحْمَدُ بْنُ زِيَادِ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْهَمَدَانِيُّ عن عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ، قَالَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَيْهِالسَّلاَمُ: لاَ دِينَ لِمَنْ لاَ وَرَعَ لَهُ وَ لاَ إِيمَانَ لِمَنْ لاَ تَقِيَّةَ لَهُ، إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اَللَّهِ أَعْمَلُكُمْ بِالتَّقِيَّةِ. فَقِيلَ لَهُ: يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ! إِلَى مَتَى؟ قَالَ: إِلَى يَوْمِ اَلْوَقْتِ اَلْمَعْلُومِ وَ هُوَ يَوْمُ خُرُوجِ قَائِمِنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ، فَمَنْ تَرَكَ اَلتَّقِيَّةَ قَبْلَ خُرُوجِ قَائِمِنَا فَلَيْسَ مِنَّا...
حسين بن خالد گويد: امام رضا عليهالسّلام فرمود: كسى كه ورع نداشته باشد دين ندارد و كسى كه تقيّه نداشته باشد ايمان ندارد، گرامىترين شما نزد خدا كسى است كه بيشتر به تقيّه عمل كند، گفتند: اى فرزند رسول خدا! تا به كى؟ فرمود: تا روز وقت معلوم كه روز خروج قائم ما اهلبيت است، و كسى كه تقيّه را پيش از خروج قائم ما ترك كند از ما نيست...
کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۷۱
الامام اَلصَّادِقُ عَلَيْهِاَلسَّلاَمُ: عَلَيْكُمْ بِالتَّقِيَّةِ، فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يَجْعَلْهَا شِعَارَهُ وَ دِثَارَهُ مَعَ مَنْ يَأْمَنُهُ لِتَكُونَ سَجِيَّتَهُ مَعَ مَنْ يَحْذَرُهُ.
امام صادق عليهالسّلام: بر شما باد به تقيّه، پس به درستى كه از ما نيست هركس آن را شعار و پوشش خود با كسى كه از او ایمن است قرار ندهد تا آنكه در مواجهه با كسى كه از او بیم دارد عادت او باشد.
الأمالی للطوسی، ج ۱، ص ۲۹۳ و تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج ۱۶، ص ۲۱۲ بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهمالسلام، ج ۷۲، ص ۳۹۵