منتخب: چگونه واقعه کربلا به‌وجود آمد؟: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بسم الله}} | {{بسم الله}} | ||
| − | '''السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و | + | '''السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته''' |
| − | '''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است، | + | '''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است، حضرت زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.''' |
==گفتار متقی{{ارجاع|[[تاسوعای 86]] (دقیقه 15) و [[عید غدیر 79؛ غدیر و فتنه آخرالزمان]] (دقیقه 5)}}== | ==گفتار متقی{{ارجاع|[[تاسوعای 86]] (دقیقه 15) و [[عید غدیر 79؛ غدیر و فتنه آخرالزمان]] (دقیقه 5)}}== | ||
{{صوت منتخب|vagheyye-karbala}} | {{صوت منتخب|vagheyye-karbala}} | ||
| − | چگونه واقعه کربلا | + | چگونه واقعه کربلا به وجود آمد؟ از آتش زدن درِ خانه حضرت زهرا {{علیها}} شروع شد. حرفم این است: یک کاری که می‌خواهد انجام شود، یک جوّی را به وجود می‌آورند تا آن کار انجام شود. از کجا این جوّ به وجود آمد؟ اوّل کسی‌که این‌ها را خلق حساب کرد و می‌خواست از امیرالمؤمنین علی {{علیه}} بیعت بگیرد، عمر و ابابکر بود که درِ خانه حضرت زهرا {{علیها}} را آتش زدند. این خلق حساب کردن ادامه پیدا کرد تا این‌که خیمه‌های امام حسین {{علیه}} را هم آتش زدند. اصل و اساس، تقصیر این دو نفر بود که جلسه بنی‌ساعده را درست کردند و از خودشان حرف زدند. {{ارجاع|[[تاسوعای 86]]}} |
| − | عقیده‌ام | + | عقیده‌ام این است که هر جلسه‌ای که غیر از امر خدا و پیامبر {{صلی}} باشد و بخواهند از خودشان حرف بزنند، آن جلسه بنی‌ساعده است. من یک اشاره‌ای کردم که این زمان شما هم مثل همان‌ها هستید، جلسه‌ای تشکیل می‌دهید که جلوی انفاق را می‌گیرد و صدقات‌تان به امر نیست. فقط خانه متقی صدقاتش به امر است؛ چون به کسانی می‌دهد که دست‌شان را به غیر از ائمه طاهرین {{علیهم}} جلوی کسی دراز نمی‌کنند. {{ارجاع|[[تاسوعای 86]] و کتاب [[جامع ولایت]]}} |
| − | + | امام حسین {{علیه}} می‌فرماید: من کشته جلسه بنی‌ساعده‌ام. این جلسه توطئه‌گری بود که امیرالمؤمنین علی {{علیه}} و زهرای عزیز {{علیها}} از آن راضی نبودند. عمر گفت: تا حالا پیامبر بر سر ما حکومت می‌کرد، از این به بعد می‌خواهد دامادش را به جای خودش بگذارد؛ پس ما باید کمک کنیم که این کار صورت نگیرد. همه، حرف عمر را تأیید کردند. این خلق حساب کردن جا افتاد، تا این‌که هشتم ذی‌الحجّه که امام حسین {{علیه}} از مکّه به کربلا حرکت کرد، شریح قاضی گفت: اگر کسی مثل امشب حرکت کند، پشت به خانه خدا کرده، کافر و خونش هدر است؛ اما این خلق است که اگر پشت به خانه خدا کند، پشت به امر کرده؛ اما امام حسین {{علیه}} خودش امر است. صدها میلیارد خانه خدا، فدای حسین! این مردم اندیشه نداشتند که حسین ما را خلق حساب کردند. {{ارجاع|مشهد 94 و [[توفیق و بکاء و نجوا]] 79 و [[حرکت امام‌حسین از مدینه به مکه]] 84 و [[عید غدیر 79؛ غدیر و فتنه آخرالزمان]]}} | |
پس چه چیز باعث شد که امام حسین {{علیه}} را شهید کردند؟ این‌که عمر و ابابکر ائمه {{علیهم}} را خلق حساب کردند، حالا که خلق حساب کردند، این‌ها بین مردم خلق هستند. {{ارجاع|شب تاسوعا ۸۶}} | پس چه چیز باعث شد که امام حسین {{علیه}} را شهید کردند؟ این‌که عمر و ابابکر ائمه {{علیهم}} را خلق حساب کردند، حالا که خلق حساب کردند، این‌ها بین مردم خلق هستند. {{ارجاع|شب تاسوعا ۸۶}} | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۶
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است، حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
چگونه واقعه کربلا به وجود آمد؟ از آتش زدن درِ خانه حضرت زهرا (علیهاالسلام) شروع شد. حرفم این است: یک کاری که می‌خواهد انجام شود، یک جوّی را به وجود می‌آورند تا آن کار انجام شود. از کجا این جوّ به وجود آمد؟ اوّل کسی‌که این‌ها را خلق حساب کرد و می‌خواست از امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) بیعت بگیرد، عمر و ابابکر بود که درِ خانه حضرت زهرا (علیهاالسلام) را آتش زدند. این خلق حساب کردن ادامه پیدا کرد تا این‌که خیمه‌های امام حسین (علیه‌السلام) را هم آتش زدند. اصل و اساس، تقصیر این دو نفر بود که جلسه بنی‌ساعده را درست کردند و از خودشان حرف زدند. [۲]
عقیده‌ام این است که هر جلسه‌ای که غیر از امر خدا و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد و بخواهند از خودشان حرف بزنند، آن جلسه بنی‌ساعده است. من یک اشاره‌ای کردم که این زمان شما هم مثل همان‌ها هستید، جلسه‌ای تشکیل می‌دهید که جلوی انفاق را می‌گیرد و صدقات‌تان به امر نیست. فقط خانه متقی صدقاتش به امر است؛ چون به کسانی می‌دهد که دست‌شان را به غیر از ائمه طاهرین (علیهم‌السلام) جلوی کسی دراز نمی‌کنند. [۳]
امام حسین (علیه‌السلام) می‌فرماید: من کشته جلسه بنی‌ساعده‌ام. این جلسه توطئه‌گری بود که امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) و زهرای عزیز (علیهاالسلام) از آن راضی نبودند. عمر گفت: تا حالا پیامبر بر سر ما حکومت می‌کرد، از این به بعد می‌خواهد دامادش را به جای خودش بگذارد؛ پس ما باید کمک کنیم که این کار صورت نگیرد. همه، حرف عمر را تأیید کردند. این خلق حساب کردن جا افتاد، تا این‌که هشتم ذی‌الحجّه که امام حسین (علیه‌السلام) از مکّه به کربلا حرکت کرد، شریح قاضی گفت: اگر کسی مثل امشب حرکت کند، پشت به خانه خدا کرده، کافر و خونش هدر است؛ اما این خلق است که اگر پشت به خانه خدا کند، پشت به امر کرده؛ اما امام حسین (علیه‌السلام) خودش امر است. صدها میلیارد خانه خدا، فدای حسین! این مردم اندیشه نداشتند که حسین ما را خلق حساب کردند. [۴]
پس چه چیز باعث شد که امام حسین (علیه‌السلام) را شهید کردند؟ این‌که عمر و ابابکر ائمه (علیهم‌السلام) را خلق حساب کردند، حالا که خلق حساب کردند، این‌ها بین مردم خلق هستند. [۵]
- ↑ تاسوعای 86 (دقیقه 15) و عید غدیر 79؛ غدیر و فتنه آخرالزمان (دقیقه 5)
- ↑ تاسوعای 86
- ↑ تاسوعای 86 و کتاب جامع ولایت
- ↑ مشهد 94 و توفیق و بکاء و نجوا 79 و حرکت امام‌حسین از مدینه به مکه 84 و عید غدیر 79؛ غدیر و فتنه آخرالزمان
- ↑ شب تاسوعا ۸۶
