روایت: شوخ‌طبعی مؤمن

محمّد بن عليّ‌ عن يحيى بن سلاّم عن يوسف بن يعقوب عن صالح بن عقبة عن يونس الشّيبانيّ‌ قال: قال أبو عبداللّه عليه‌السّلام: كيف مداعبة بعضكم بعضا؟ قلت: قليل، قال: فلا تفعلوا، فإنّ‌ المداعبة من حسن الخلق و إنّك لتدخل بها السّرور على أخيك و لقد كان رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله يداعب الرّجل يريد أن يسرّه.

يونس شيبانى روايت كرده كه امام صادق عليه‌السّلام فرمود: شوخى شما با یکدیگر چگونه است؟ عرض كردم: اندک است. حضرت فرمود: اين‌گونه نباشيد، همانا شوخى از خوش‌خلقى است و همانا تو به وسيله آن برادرت را شاد مى‌گردانى و رسول خدا صلی الله علیه و آله با کسی شوخى مى‌كرد و مى‌خواست كه او را شاد كند.

اصول کافی، ج۴، ص۶۷۰ و ۶۷۱

***

اَلْإِمَامُ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ‌السلام: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلاَّ وَ فِيهِ دُعَابَةٌ، قُلْتُ: وَ مَا اَلدُّعَابَةُ؟ قَالَ: اَلْمِزَاحُ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هيچ مؤمنى نيست جز اين‌كه در او دعابه [شوخ‌طبعی] است، سؤال شد: دعابه چيست؟ فرمود: مزاح كردن.

مشکاة الأنوار في غرر الأخبار، ج۱، ص۳۹۷ و کافی، ج۲، ص۱۸۹

***

رَسُولُ اَللهِ صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ: إنّی أمزَحُ و لا أقولُ إلّا حَقّا.

رسول الله صلی الله علیه و آله: من مزاح مى‌كنم و جز حقّ نمى‌گويم.

شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۳۳۰

[ فهرست آیات و روایات ]

صفحاتی که به این آیه/روایت ارجاع داده‌اند