منتخب: بیتوته و نجوا با ولایت 5: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
{{صوت منتخب|najva-5}} | {{صوت منتخب|najva-5}} | ||
| − | آرامش بشر این است که توی ولایت بیاید. آرامش بشر این است که گناه نکند. آرامش بشر این است که با خدا حرف بزند و بیتوته داشته باشد. آرامش بشر | + | آرامش بشر این است که توی ولایت بیاید. آرامش بشر این است که گناه نکند. آرامش بشر این است که با خدا حرف بزند و بیتوته داشته باشد. آرامش بشر این است که دنبال امیرالمؤمنین {{علیه}} و امام زمان {{عج}} باشد؛ نه دنبال خلق. هر دفعه تکرار می‌کنم که عکس مرا در خانه‌هایتان بزنید و با آن نجوا داشته باشید؛ خدا هم خوشش می‌آید که شما با او صحبت کنید. این حرف‌ها هست. شما همیشه این جلسه را کمک کنید. اگر آب به یک درخت ندهید، خشک می‌شود؛ این جلسه را کمک کنید، خشک نشود. {{ارجاع|کتاب امام زمان با متقی}} |
من باره‌ها به شما گفتم: ای دوستان عزیز، یک کناری بروید! نجوا با امام‌زمان‌تان بکنید! والله، امام زمان {{عج}} غریب است، نه این‌که غریب است، امام زمان {{عج}} مانند جدّش امام حسین {{علیه}} است؛ دارد «هل من ناصر» می‌گوید، چه کسی می‌رود طرفش؟ امام زمان {{عج}} در «هل من ناصر» غریب است، نه این‌که امام زمان {{عج}} غریب باشد. هر کسی این را بگوید، خودش غریب است و نفهمیده است؛ آقا امام زمان {{عج}} خواستش این است شما بروی درِ خانه‌اش، خواستش این است با او نجوا کنی، شب با چه‌کسی نجوا می‌کنی؟! خجالت می‌کشم، می‌خواهم دیگر نگویم، با چه‌کسی نجوا می‌کنی؟! با کجا نجوا می‌کنی؟! قربان‌تان بروم، فدایتان بشوم، بیا عزیز من! از خدا بخواه که نجوای حقیقی کنی. {{ارجاع|شناخت نجوا 77}} | من باره‌ها به شما گفتم: ای دوستان عزیز، یک کناری بروید! نجوا با امام‌زمان‌تان بکنید! والله، امام زمان {{عج}} غریب است، نه این‌که غریب است، امام زمان {{عج}} مانند جدّش امام حسین {{علیه}} است؛ دارد «هل من ناصر» می‌گوید، چه کسی می‌رود طرفش؟ امام زمان {{عج}} در «هل من ناصر» غریب است، نه این‌که امام زمان {{عج}} غریب باشد. هر کسی این را بگوید، خودش غریب است و نفهمیده است؛ آقا امام زمان {{عج}} خواستش این است شما بروی درِ خانه‌اش، خواستش این است با او نجوا کنی، شب با چه‌کسی نجوا می‌کنی؟! خجالت می‌کشم، می‌خواهم دیگر نگویم، با چه‌کسی نجوا می‌کنی؟! با کجا نجوا می‌کنی؟! قربان‌تان بروم، فدایتان بشوم، بیا عزیز من! از خدا بخواه که نجوای حقیقی کنی. {{ارجاع|شناخت نجوا 77}} | ||
نسخهٔ ۲۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۳
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
آرامش بشر این است که توی ولایت بیاید. آرامش بشر این است که گناه نکند. آرامش بشر این است که با خدا حرف بزند و بیتوته داشته باشد. آرامش بشر این است که دنبال امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) باشد؛ نه دنبال خلق. هر دفعه تکرار می‌کنم که عکس مرا در خانه‌هایتان بزنید و با آن نجوا داشته باشید؛ خدا هم خوشش می‌آید که شما با او صحبت کنید. این حرف‌ها هست. شما همیشه این جلسه را کمک کنید. اگر آب به یک درخت ندهید، خشک می‌شود؛ این جلسه را کمک کنید، خشک نشود. [۲]
من باره‌ها به شما گفتم: ای دوستان عزیز، یک کناری بروید! نجوا با امام‌زمان‌تان بکنید! والله، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) غریب است، نه این‌که غریب است، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) مانند جدّش امام حسین (علیه‌السلام) است؛ دارد «هل من ناصر» می‌گوید، چه کسی می‌رود طرفش؟ امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) در «هل من ناصر» غریب است، نه این‌که امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) غریب باشد. هر کسی این را بگوید، خودش غریب است و نفهمیده است؛ آقا امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) خواستش این است شما بروی درِ خانه‌اش، خواستش این است با او نجوا کنی، شب با چه‌کسی نجوا می‌کنی؟! خجالت می‌کشم، می‌خواهم دیگر نگویم، با چه‌کسی نجوا می‌کنی؟! با کجا نجوا می‌کنی؟! قربان‌تان بروم، فدایتان بشوم، بیا عزیز من! از خدا بخواه که نجوای حقیقی کنی. [۳]
خدایا! به حقّ پنج‌تن، سخاوت را به ما تزریق کن که تو صفات خودت را به ما بدهی، ما صفات تو را می‌خواهیم.
خدایا! کمک‌مان کن از این مال دنیایی که به ما داده‌ای، خریداری آخرت کنیم.
خدایا! محبّت مرا در دل همسرم و محبّت او را در دل من زیاد کن!
خدایا! نسل ما را پیرو امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) قرار بده، نه پیرو خلق!
خدایا! جان ما را با ولایت سالم و بدن سالم بگیر و ما در بستر نیفتیم.
خدایا! دنیا و آخرت‌مان را کفایت کن!
خدایا! ما داریم در این دنیا «هل من ناصر» می‌گوییم، این جوانان عزیز به «هل من ناصر» پاسخ بدهند. اصلاً درخواست ما از آن‌ها نباید درخواست دنیایی باشد.
وقتی زیر قبّه امام حسین (علیه‌السلام) رفتم، گفتم: آقاجان! من چند درخواست دارم: اوّل این‌که اجازه به من بدهی کمی پدرت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) و مادرت زهرای عزیز (علیهاالسلام) را افشا کنم، چقدر به این مظلومه ظلم شد! یکی هم گفتم خجالت می‌کشم که بگویم در موقع جان‌دادن بیایید؛ اما درخواست می‌کنم با محبّت شما از دنیا بروم.
حالا تو از امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) چه چیزی می‌خواهی؟ دنیا می‌گذرد، هیچ‌کس نیامده در این دنیا که بماند، باید برویم و تا ابد آن‌جا باشیم!
این حرف‌ها در گردش دنیا می‌ماند تا زمان رجعت! باید این‌ها را در خودتان پیاده کنید؛ آن‌وقت همیشه در حال نجوا هستید.
هیچ‌کس به غیر از متقی این حرف‌ها را نگفته است. خدا می‌داند اگر عمل نکنید، روزی می‌آید که پشیمان می‌شوید.
خودتان را محفوظ نگه‌دارید تا ان‌شاءالله امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) بیاید. عهد و پیمان کنید با امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) که ما دست برنمی‌داریم، ما را کمک کن!
| آسوده‌خاطرم که در دامن تواَم | دامن نبینم که در دامنش رَوَم | |
| دامن به‌غیر دامن تو بی‌محتوا بُوَد | دامان توست اتّصال به ماوراء بُوَد |
