روایت: نهی از معامله با کسی که کارد به استخوانش رسیده
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: ياتى عَلَى النَّاسِ زَمَانُ عَضُوضُ یعضّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَلِكَ، قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ: وَ لَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بینکم. تَنْهَدُ فِيهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ الْأَخْيَارُ وَ یبایع الْمُضْطَرُّونَ وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آله عَنْ بَيْعِ الْمُضْطَرِّينَ.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: بر مردمان زمانی بسیار گزنده می‌آید که در آن ثروتمند آن‌چه که در دستانش است را به دندان می‌گیرد [بخل می‌ورزد] در حالی که به این کار امر نشده و خداوند سبحان می‌فرماید فضل و احسان در میان خود را فراموش نکنید. [در آن زمان] اشرار بلندی جویند و نیکان ذلیل و خوار می‌شوند و با افراد مضطر [نیازمندان ناچار] خرید و فروش می‌‌شود، در حالی که قطعاً رسول خدا صلّى الله علیه و آله از خرید و فروش کردن با مضطرها نهی فرموده است.
نهج‌البلاغه، کلمات قصار
