روایت: معرفت به امام زمان مهمتر از دیدن ایشان است
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عن اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنِ اَلْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاَلله عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللهِ عَزَّ وَ جَلَّ «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ»، فَقَالَ: يَا فُضَيْلُ! اِعْرِفْ إِمَامَكَ، فَإِنَّكَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَكَ لَمْ يَضُرَّكَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ وَ مَنْ عَرَفَ إِمَامَهُ ثُمَّ مَاتَ قَبْلَ أَنْ يَقُومَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ، كَانَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ كَانَ قَاعِداً فِي عَسْكَرِهِ، لاَ بَلْ بِمَنْزِلَةِ مَنْ قَعَدَ تَحْتَ لِوَائِهِ، (وَ رَوَاهُ بَعْضُ أَصْحَابِنَا) بل بِمَنْزِلَةِ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ‌اَلله صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ.
فضيل بن يسار گويد: از امام صادق عليه‌السّلام درباره کلام خداى عزّوجلّ «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ» [روزى كه هر گروهى را با امامشان فرا مى‌خوانيم] پرسیدم، حضرت فرمود: اى فضيل! امام خود را بشناس، زیرا هنگامی که معرفت به امامت داشتی، پيش افتادن و يا دير فرا رسیدن این امر به تو ضرری نمى‌رساند و هر كس امامش را بشناسد، سپس پيش از آنكه صاحب اين امر قيام كند از دنیا برود، مانند كسى است كه در سپاه آن حضرت نشسته باشد، نه، بلكه به منزلۀ كسى است كه زير پرچم او نشسته باشد، (بعضی از اصحاب چنين روايت كرده‌اند:) بلکه همچون كسى است كه در ركاب رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله به شهادت رسيده باشد.
الغيبة للنعمانی، ج۱، ص۳۲۹ و الكافي، ج۱، ص۳۷۱ و البرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۵۵۲ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهم‌السلام، ج۵۲، ص۱۴۱
