روایت: نهی از غیبت، غیبت بزرگتر از زناست
«يَا أَيُّهَا الذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ و لا تَجَسَّسُوا و لا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُل لحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ و اتَّقُوا اللهَ إِنَّ اللهَ تَوابٌ رَّحِيمٌ»[۱]
ای كسانی كه ايمان آوردهايد! از بسياری از گمانها بپرهيزيد كه پارهای از گمانها گناه است و تجسس مكنيد و بعضی از شما غيبت بعضی نكند. آيا كسی از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده‌اش را بخورد؟ از آن كراهت داريد. [پس] تقوای خدا پیشه کنید كه خدا توبه‌پذير مهربان است.
وَ عَنْ جَابِرٍ وَ أَبِي‌سَعِيدٍ قَالاَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: إِيَّاكُمْ وَ اَلْغِيبَةَ، فَإِنَّ اَلْغِيبَةَ أَشَدُّ مِنَ اَلزِّنَا. إِنَّ اَلرَّجُلَ يَزْنِي وَ يَتُوبُ فَيَتُوبُ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ إِنَّ صَاحِبَ اَلْغِيبَةِ لاَ يُغْفَرُ لَهُ حَتَّى يَغْفِرَ لَهُ صَاحِبُهُ.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: از غیبت بپرهیزید زیرا غیبت بزرگتر از زناست. فردی زنا می‌کند و توبه می‌كند، خداوند توبه او را قبول می‌کند اما غیبت كننده را خداوند نمی‌آمرزد تا این‌كه فردی كه غیبت او را كرده است او را ببخشد.
مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج ۹، ص ۱۱۸
عن أبي عبدالله عليه‌السلام قال: قال رجل لعلي بن الحسين عليه‌السلام: إن فلانا ينسبك إلى أنك ضال مبتدع، فقال له علي بن الحسين عليه‌السلام: ما رعيت حق مجالسة الرجل حيث نقلت إلينا حديثه، و لا أديت حقي حيث أبلغني عن أخي ما لست أعلمه، إن الموت يعمنا و البعث محشرنا و القيامة موعدنا و الله يحكم بيننا، إياك و الغيبة، فإنها إدام كلاب النار.
امام صادق علیه‌السلام: شخصی به امام سجاد علیه‌السلام گفت: فلان شخص می‌گوید که شما گمراه و بدعت‌گذار هستید. حضرت فرمود: حق همنشینی او را رعایت نکردی که سخنش را به ما نقل کردی، و حق مرا ادا نکردی که چیزی که از برادرم نمی‌دانستم را به من رساندی، همه ما از دنیا می‌رویم و محشور خواهیم شد و وعده‌گاه همه ما قیامت است و خدا میان ما حکم خواهد کرد؛ از غیبت بپرهیز که خورش سگان جهنّم است.
الإحتجاج، ج۲، ص۴۵ و مشكاةالأنوار، ص۳۲۳
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِاَلله عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَلله صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ: اَلْغِيبَةُ أَسْرَعُ فِي دِينِ اَلرَّجُلِ اَلْمُسْلِمِ مِنَ اَلْأَكِلَةِ فِي جَوْفِهِ، وَ قَالَ رَسُولُ اَلله صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ: اَلْجُلُوسُ فِي اَلْمَسْجِدِ اِنْتِظَارَ اَلصَّلاَةِ عِبَادَةٌ مَا لَمْ يُحْدِثْ، قِيلَ يَا رَسُولَ اَلله! وَ مَا يُحْدِثُ؟ قَالَ: اَلاِغْتِيَابَ.
امام صادق عليه السلام: رسول خدا صلّى الله عليه و آله فرمود: غيبت در [نابودى] دين مرد مسلمان زودتر كارگر شود از بيمارى خوره در درون او، و نيز آن حضرت فرمود: نشستن در مسجد به انتظار نماز عبادت است تا زمانی که حدثى از او سر نزند، عرض شد: اى رسول خدا! حدث چيست؟ فرمود: غيبت كردن.
الکافي، ج۲، ص۳۵۶ و البرهان في تفسير القرآن، ج۵، ص۱۱۲ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهم‌السلام، ج۷۲، ص۲۲۰
صفحاتی که به این آیه/روایت ارجاع داده‌اند
- ↑ (سوره الحجرات، آیه 12)
