روایت: عذاب زیر و رو شدن قوم لوط

«فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَ أَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ (۸۲) مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَ مَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ»

پس چون امر ما آمد آن [قوم] را زير و زبر كرديم و بر آن سنگهایی از گِلهای لايه لايه فرو ريختيم. كه نزد پروردگارت نشانه‌دار بود و آن از ستمگران دور نيست.

«فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (۷۳) فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَ أَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ (۷۴)»

پس به هنگام طلوع آفتاب، فریادی بلند آنان را فرو گرفت. و آن [قوم] را زير و زبر كرديم و بر آنان سنگهايى از سنگ گِل بارانديم.

***

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ السَّعدآبَادِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنْ عُبَيْدِاَلله الدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ عَطِيَّةَ أَخِي أَبِي‌اَلْمَغْرَاءِ قَالَ: ذَكَرْتُ لِأَبِي عَبْدِاَلله عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ اَلْمَنْكُوحَ مِنَ اَلرِّجَالِ، قَالَ: لَيْسَ يُبْلِي اَلله تَعَالَى بِهَذَا اَلْبَلاَءِ أَحَداً وَ لَهُ فِيهِ حَاجَةٌ، ... وَ هُمْ بَقِيَّةُ سَدُومَ، أَمَا إِنِّي لَسْتُ أَعْنِي بَقِيَّتَهُمْ أَنَّهُمْ وُلْدُهُ، وَلَكِنْ مِنْ طِينَتِهِمْ. قُلْتُ: سَدُومُ اَلَّذِي قُلِبَتْ عَلَيْهِمْ؟ قَالَ: هِيَ أَرْبَعَةُ مَدَائِنَ سَدُومُ وَ صَدِيمُ وَ لَدْنَا وَ عُمَيْرَا، فَأَتَاهُمْ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ، وَ هُنَّ مَقْلُوبَاتٌ إِلَى تُخُومِ اَلْأَرَضِينَ اَلسَّابِعَةِ، فَوَضَعَ جَنَاحَهُ تَحْتَ اَلسُّفْلَى مِنْهُنَّ وَ رَفَعَهُنَّ جَمِيعاً حَتَّى سَمِعَ أَهْلُ اَلسَّمَاءِ اَلدُّنْيَا نُبَاحَ كِلاَبِهِمْ ثُمَّ قَلَبَهَا.

عطيّه برادر ابى‌المغراء گفت: نزد امام صادق عليه‌السّلام از مردان ملوط‍‌ سخن گفتم، حضرت فرمود: خداوند متعال كسى كه با او کار دارد را به اين بلا مبتلا نمى‌سازد ... اين‌ها باقیمانده قوم سدوم هستند، البته مقصود من از باقیمانده آنها این نيست كه اولادشان باشند، بلكه از طينت آنها هستند. گفتم: سدوم كه شهر بر آنها واژگون شد؟ حضرت فرمود: آنها چهار شهر هستند: سدوم، صديم، لدنا و عميرا که تا مرزهای زمین هفتم زیر و رو شده‌اند. جبرئيل نزد آنها فرود آمد و بالش را زیر طبقه زیرین شهرهای آنها قرار داد و همه آنها را بلند كرد تا جايى كه اهل آسمان دنيا صداى زوزه سگ‌هاى آنها را مى‌شنيدند، سپس آنها را واژگون نمود.

علل الشرایع، ج۲، ص۵۵۲ و البرهان في تفسير القرآن، ج۵، ص۱۶۵

[ فهرست آیات و روایات ]

صفحاتی که به این آیه/روایت ارجاع داده‌اند