روایت: دنبال غیر حجت خدا راه نیفتید (دنباله نباش)
الكافي عن أبي‌حَمزةَ الثماليّ عن اَلْإِمَامُ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ‌السلام: إيّاكَ و الرئاسةَ و إيّاكَ أن تَطَأ أعقابَ الرِّجالِ. قلتُ: جُعِلتُ فِداكَ، أمّا الرئاسةُ فقد عَرَفتُها و أمّا أن أطَأ أعقابَ الرِّجالِ فَما ثُلُثا ما في يَدِي إلاّ مِمّا وَطِئتُ أعقابَ الرِّجالِ. فقال لي: لَيسَ حيثُ تَذهَبُ، إيّاك أن تَنصِبَ رجُلاً دُونَ الحُجَّةِ فَتُصدِّقَهُ في كُلِّ ما قالَ.
ابوحمزه ثمالی از امام صادق علیه‌السلام: از رياست بپرهيز و از راه افتادنِ پشت سر رجال خوددارى كن. عرض كردم: فدايت شوم، در مورد رياست، قطعاً آن را دانستم اما در مورد پشت سر رجال رفتنم، جز این نیست که دو سوم آنچه در دست دارم، از همين راه افتادنم دنبال رجال است. حضرت فرمود: درست متوجّه نشدى، مقصود اين است كه مبادا كسى را غير از حجّت نصب كنى و او را در هرچه که مى‌گويد تصديق نمايى.
الکافي، ج ۵، ص ۲۹۸، حدیث۲
َلْإِمَامُ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ‌السلام: یَا مَعْشَرَ الْأَحْدَاثِ! اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا تَأْتُوا الرُّؤَسَاءَ وَ غَيْرَهُمْ حَتَّى يَصِيرُوا أَذْنَاباً، لَا تَتَّخِذُوا الرِّجَالَ وَلَائِجَ مِنْ دُونِ اللَّهِ، أَنَا وَاللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ مِنْهُمْ، ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ.
امام صادق علیه‌السلام: ای گروه جوانان! تقوای خدا پیشه کنید و نزد سرکردگان و غیر آنها نروید که دنباله شوید، رجال را ولیجه [سرپرست] در برابر خدا قرار ندهید، به خدا سوگند من برای شما از آنان بهترم، سپس با دست به سینه خود زدند.
وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۱۳۳
سُلَيْمُ بْنُ قَيْسٍ قَالَ: سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي‌طَالِبٍ عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اَلله صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ: اِحْذَرُوا عَلَى دِينِكُمْ ثَلاَثَةَ رِجَالٍ: رَجُلٍ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ حَتَّى إِذَا رُئِيَ عَلَيْهِ بَهْجَتُهُ كَأَنَّ رِدَاءً لِلْإِيمَانِ، غَيَّرَهُ إِلَى مَا شَاءَ اَلله، اِخْتَرَطَ سَيْفَهُ عَلَى أَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ وَ رَمَاهُ بِالشِّرْكِ. قُلْتُ: يَا رَسُولَ اَلله! أَيُّهُمَا أَوْلَى بِالشِّرْكِ؟ قَالَ: اَلرَّامِي بِهِ مِنْهُمَا. وَ رَجُلٍ اِسْتَخَفَّتْهُ اَلْأَحَادِيثُ، كُلَّمَا اِنْقَطَعَتْ أُحْدُوثَةُ كَذِبٍ مَثَّلَهَا أَطْوَلَ مِنْهَا، إِنْ يُدْرِكِ اَلدَّجَّالَ يَتْبَعْهُ؛ وَ رَجُلٍ آتَاهُ اَلله عَزَّ وَ جَلَّ سُلْطَاناً فَزَعَمَ أَنَّ طَاعَتَهُ طَاعَةُ اَلله وَ مَعْصِيَتَهُ مَعْصِيَةُ اَلله وَ كَذَبَ، لاَ طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ اَلْخَالِقِ، لاَ طَاعَةَ لِمَنْ عَصَى اَلله. إِنَّمَا اَلطَّاعَةُ لِله وَ لِرَسُولِهِ وَ لِوُلاَةِ اَلْأَمْرِ اَلَّذِينَ قَرَنَهُمُ اَلله بِنَفْسِهِ وَ نَبِيِّهِ فَقَالَ: "أَطِيعُوا اَلله وَ أَطِيعُوا اَلرَّسُولَ وَ أُولِي اَلْأَمْرِ مِنْكُمْ"، لِأَنَّ اَلله إِنَّمَا أَمَرَ بِطَاعَةِ رَسُولِ اَلله صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِأَنَّهُ مَعْصُومٌ مُطَهَّرٌ لاَ يَأْمُرُ بِمَعْصِيَةِ اَلله، وَ إِنَّمَا أَمَرَ بِطَاعَةِ أُولِي اَلْأَمْرِ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ لاَ يَأْمُرُونَ بِمَعْصِيَةِ اَلله.
سليم بن قيس گفت: شنيدم كه على بن ابى‌طالب عليه‌السّلام مى‌فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بر دينتان از سه كس بر حذر باشيد: ۱- مردی که قرآن بخواند تا زیبایی آن بر او دیده شود، گویی زینت ایمان است ولی آن را به آنچه خدا خواهد تغییر دهد، بر برادر مسلمانش شمشير كشد و او را به شرک متهم سازد. گفتم: اى رسول خدا! كدام يک از آن دو به شرک سزاوارترند؟ فرمود: آن‌كه دیگری را به شرک متهم كند. ۲- مردى كه حرف و حديث‌ها او را از راه حق منحرف سازند. هرگاه که حرف و خبر دروغی تمام شود، خبر دروغى بزرگتر از آن را بیان کند. اين فرد اگر دجّال را درک كند، متابعتش نماید. ۳- و مردى كه خداوند عزوجل او را قدرت و فرمانروایى داده و گمان می‌کند كه اطاعت از او اطاعت خداست و نافرمانى او نافرمانى خداست، در حالی که دروغ مى‌گويد، اطاعت از مخلوق در معصیت خالق روا نیست و كسی كه نافرمانى خدا كند را نبايد اطاعت نمود. همانا اطاعت مخصوص خدا و رسول او و واليان امر است كه خداوند آنها را به خودش و پيامبرش متصل ساخته و فرموده: "اطاعت كنيد خداى را و اطاعت كنيد رسول و واليان امر خود را"، و از این رو خداوند امر فرموده به اطاعت رسول‌الله صلی الله علیه و آله، زیرا که او معصوم و مطهر است و امر به معصیت خدا نمی‌کند و نیز امر به اطاعت اولوالامر نموده زیرا آنان معصوم و مطهرند و امر به معصیت خدا نمی‌کنند.
کتاب سُليم بن قيس الهلالي، ج۲، ص۸۸۴ و الخصال، ج۱، ص۱۳۹ و عین الحیات، ج۲، ص۲۸۳ و تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج۲۷، ص۱۲۹ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهم‌السلام، ج۷۲، ص۳۳۷
