روایت: بی‌لیاقتی مردم باعث می‌شود خدا امام را از میان آنها ببرد
از ولایت حضرت علی و حضرت زهرا
الْعَطَّارُ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُمَرَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ عَنْ مَرْوَانَ الْأَنْبَارِیِّ قَالَ خَرَجَ مِنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام: إِنَّ اللَّهَ إِذَا کَرِهَ لَنَا جِوَارَ قَوْمٍ نَزَعَنَا مِنْ بَیْنِ أَظْهُرِهِمْ.
مروان انباری می‌گوید: نامه‌ای از امام جواد علیه‌السلام رسید که نوشته بود: وقتی خداوند در جوار قومی بودن را برای ما ناخوش دانست، ما را از میان آنها بیرون می‌برد.
بحارالانوار، ج۵۲، ص۹۰
