روایت: از درِ اهل بیت باید به خدا رسید
وَ عَنْ أَصْبَغَ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ: كُنْتُ جَالِساً عِنْدَ أَمِيرِاَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ فَجَاءَ اِبْنُ اَلْكَوَّاءِ فَقَالَ: يَا أَمِيرَاَلْمُؤْمِنِينَ! مَنِ اَلْبُيُوتُ فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ "وَ لَيْسَ اَلْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا اَلْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهٰا وَ لٰكِنَّ اَلْبِرَّ مَنِ اِتَّقىٰ وَ أْتُوا اَلْبُيُوتَ مِنْ أَبْوٰابِهٰا"؟ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ: نَحْنُ اَلْبُيُوتُ اَلَّتِي أَمَرَ اَللَّهُ بِهَا أَنْ تُؤْتَى مِنْ أَبْوَابِهَا، نَحْنُ بَابُ اَللَّهِ وَ بُيُوتُهُ اَلَّتِي يُؤْتَى مِنْهُ، فَمَنْ تَابَعَنَا وَ أَقَرَّ بِوَلاَيَتِنَا فَقَدْ أَتَى اَلْبُيُوتَ مِنْ أَبْوٰابِهٰا وَ مَنْ خَالَفَنَا وَ فَضَّلَ عَلَيْنَا غَيْرَنَا فَقَدْ أَتَى اَلْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهٰا...
از اصبغ بن نباته نقل است كه گفت: نزد أميرالمؤمنین عليه‌السّلام نشسته بودم كه ابن‌كوّاء آمده و گفت: اى أميرالمؤمنين، منظور از بيوت در کلام خدای عزوجل «وَ لَيْسَ اَلْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا اَلْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهٰا وَ لٰكِنَّ اَلْبِرَّ مَنِ اِتَّقىٰ وَ أْتُوا اَلْبُيُوتَ مِنْ أَبْوٰابِهٰا» [آیه ۱۸۹ سوره بقره] كيست؟ حضرت فرمود: ما آن خانه‌هایی هستيم كه خداوند امر فرموده كه از درب‌هاى آنها وارد شويد، ما درِ رسیدن به خدا و خانه‌های او هستيم كه از آن وارد مى‌شوند، پس هر كس پیروی ما نمود و به ولايت ما اقرار کرد قطعاً از درب‌های خانه‌ها وارد آنها شده، و هر كه با ما مخالفت نماید و غیر ما را بر ما تفضيل دهد قطعاً از پشت خانه‌ها به آنها وارد شده...
الاحتجاج، ج ۱، ص ۲۲۷
قال امیرالمؤمنین علي علیه‌السلام: نَحْنُ الشِّعَارُ وَ الْأَصْحَابُ وَ الْخَزَنَةُ وَ الْأَبْوَابُ، لَا تُؤْتَی الْبُیُوتُ إِلَّا مِنْ أَبْوَابِهَا، فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَیْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّیَ سَارِقاً.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: ما نشانه و اصحاب و خازنان و درها هستيم، به خانه‌ها نمی‌آیند مگر از درهای آنها، پس کسی که از غیر درهای آن بیاید دزد نامیده می‌شود.
نهج البلاغة، ج ۱، ص ۲۷۸
