روایت: آخرالزمان گلیم خانههای خود باشید
أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عن حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ الكُوفِيُّ عن عَلِيُّ بْنُ الصَّبَّاحِ بْنِ الضَّحَّاكِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ سَيْفٍ التَّمَّارِ عَنْ أَبِیالمُرْهِفِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِالله عَلَیْهِالسَّلاَمُ: هَلَکَتِ المَحَاضِیرُ. قُلْتُ: وَ مَا المَحَاضِیرُ؟ قَالَ: المُسْتَعْجِلُونَ، وَ نَجَا المُقَرَّبُونَ وَ ثَبَتَ الحِصْنُ عَلَی أَوْتَادِهَا. کُونُوا أَحْلاَسَ بُیُوتِکُمْ، فَإِنَّ الغَبَرَةَ عَلَی مَنْ أَثَارَهَا وَ إِنَّهُمْ لاَ یُرِیدُونَکُمْ بِجَائِحَةٍ إِلاَّ أَتَاهُمُ الله بِشَاغِلٍ، إِلاَّ مَنْ تَعَرَّضَ لَهُمْ.
ابوالمرهف گوید: امام صادق علیهالسّلام فرمود: محاضیر [اسبهای تندرو] هلاک شدند. گفتم: محاضیر چیست؟ فرمود: شتابکنندگان [در امر فرج]. و مقرّبان نجات یافتند و قلعه بر پِیها و ارکانش استقرار یافت. گلیم خانههای خود باشید که غبار [فتنه] به زیان کسی است که آن را برانگیزد، و همانا آنان برای شما بلا و مصیبتی تدارک نمیبینند مگر اینکه خداوند مشغولیّتی برای آنان پیش میآورد، مگر کسی که خود متعرّض ایشان شود.
الغیبة للنعمانی، ج ۱، ص ۱۹۶
أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِيعُمَيْرٍ عَنِ الحُسَيْنِ بْنِ أَبِيالعَلاَءِ عَنْ أَبِيبَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِالله عَلَيْهِالسَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا دَخَلَ سَلْمَانُ الكُوفَةَ وَ نَظَرَ إِلَيْهَا، ذَكَرَ مَا يَكُونُ مِنْ بَلاَئِهَا، حَتَّى ذَكَرَ مُلْكَ بَنِيأُمَيَّةَ وَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ، ثُمَّ قَالَ: فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَالْزَمُوا أَحْلاَسَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى يَظْهَرَ الطَّاهِرُ بْنُ الطَّاهِرِ، المُطَهَّرُ، ذُوالغَيْبَةِ، الشَّرِيدُ، الطَّرِيدُ.
ابوبصير از امام صادق عليهالسّلام: هنگامی که سلمان وارد كوفه شد و به آن نگاه كرد، از بلاهایى که آنجا خواهد بود خبر داد، تا اينكه حکومت بنىاميه و كسانى كه بعد از آنها میآیند را نام برد. سپس گفت: وقتى كه اينگونه شد، مثل گليم در خانههايتان باشيد، تا آن پاكيزۀ فرزند پاكيزه، و مطهر و صاحب غيبت که رانده و طرد شده است، ظهور كند.
الغيبة للطوسی، ج۱، ص۱۶۳ و إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج۵، ص۱۱۹ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهمالسلام، ج۵۲، ص۱۲۶
أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عن أَحْمَدُ بْنُ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ الجُعْفِيُّ عن إِسْمَاعِيلُ بْنُ مِهْرَانَ عن الحَسَنُ بنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِيحَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِيبَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِالله عَلَيْهِالسَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: إِذَا صَعِدَ العَبَّاسِيُّ أَعْوَادَ مِنْبَرِ مَرْوَانَ أُدْرِجَ مُلْكُ بَنِيالعَبَّاسِ وَ قَالَ عَلَيْهِالسَّلاَمُ: قَالَ لِي أَبِي يَعْنِي البَاقِرَ عَلَيْهِالسَّلاَمُ: لاَبُدَّ لِنَارٍ مِنْ آذَرْبِيجَانَ، لاَ يَقُومُ لَهَا شَيْءٌ، فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَكُونُوا أَحْلاَسَ بُيُوتِكُمْ وَ أَلْبِدُوا مَا أَلْبَدْنَا، فَإِذَا تَحَرَّكَ مُتَحَرِّكُنَا فَاسْعَوْا إِلَيْهِ وَ لَوْ حَبْواً. وَاللهِ لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ المَقَامِ يُبَايِعُ النَّاسَ عَلَى كِتَابٍ جَدِيدٍ عَلَى العَرَبِ شَدِيدٌ، قَالَ: وَ وَيْلٌ لِلْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اِقْتَرَبَ.
ابوبصير از امام صادق عليهالسّلام: هنگامى كه عباسى از چوبهاى منبر مروانی بالا رود، طومار حكومت بنیعباس در هم پیچیده خواهد شد و فرمود: پدرم يعنى امام باقر عليهالسّلام به من فرمود: هیچ چارهای نیست برای آتشى که از آذربايجان است که چيزى در برابرش نمیايستد، پس زمانی که چنين شود گلیم خانههاى خود باشيد و تا زمانى كه ما حرکت نکرديم حرکت نکنيد. پس چون حركتكنندۀ ما [امام مهدی علیهالسلام] حرکت نمود به سوى او بشتابيد اگر چه سینهخیز بروید. به خدا سوگند گوئى من هم اكنون به او مىنگرم كه در ميان ركن و مقام از مردم بر فرمانى جديد بیعت میگیرد كه بر عرب سخت گران است. فرمود: و واى بر عرب از شرّى كه نزدیک شده است.
الغيبة للنعمانی، ج۱، ص۲۶۳ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهمالسلام، ج۵۲، ص۲۹۳