روایت: عیدالزهرا، عید غدیر دوم

از ولایت حضرت علی و حضرت زهرا
نسخهٔ تاریخ ‏۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۹ توسط Alavi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{قالب روایت| {{روایت| ... قال حذیفه: فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِاَلْمُؤْمِنِينَ ع...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به:ناوبری، جستجو

{{قالب روایت| ... قال حذیفه: فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِاَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ لِأُهَنِّئَهُ بِقَتْلِ اَلْمُنَافِقِ وَ رُجُوعِهِ إِلَى دَارِ اَلاِنْتِقَامِ. قَالَ أَمِيرُاَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: يَا حُذَيْفَةُ! أَ تَذْكُرُ اَلْيَوْمَ اَلَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَى سَيِّدِي رَسُولِ‌اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَنَا وَ سِبْطَاهُ نَأْكُلُ مَعَهُ، فَدَلَّكَ عَلَى فَضْلِ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ اَلَّذِي دَخَلْتَ عَلَيْهِ فِيهِ؟ قُلْتُ: بَلَى يَا أَخَا رَسُولِ‌اَللَّهِ. قَالَ: هُوَ وَاَللَّهِ هَذَا اَلْيَوْمُ اَلَّذِي أَقَرَّ اَللَّهُ بِهِ عَيْنَ آلِ اَلرَّسُولِ وَ إِنِّي لَأَعْرِفُ لِهَذَا اَلْيَوْمِ اِثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ اِسْماً. قَالَ حُذَيْفَةُ: قُلْتُ: يَا أَمِيرَاَلْمُؤْمِنِينَ! أُحِبُّ أَنْ تُسْمِعَنِي أَسْمَاءَ هَذَا اَلْيَوْمِ وَ كَانَ يَوْمَ اَلتَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ اَلْأَوَّلِ. فَقَالَ أَمِيرُاَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ: هَذَا يَوْمُ اَلاِسْتِرَاحَةِ وَ يَوْمُ تَنْفِيسِ اَلْكُرْبَةِ وَ "يَوْمُ اَلْغَدِيرِ اَلثَّانِي" وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ اَلْأَوْزَارِ وَ يَوْمُ اَلْخِيَرَةِ وَ يَوْمُ رَفْعِ اَلْقَلَمِ وَ يَوْمُ اَلْهُدُوِّ وَ يَوْمُ اَلْعَافِيَةِ وَ يَوْمُ اَلْبَرَكَةِ وَ يَوْمُ اَلثَّارَاتِ وَ يَوْمُ عِيدِ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرِ وَ يَوْمٌ يُسْتَجَابُ فِيهِ اَلدُّعَاءُ وَ يَوْمُ اَلْمَوْقِفِ اَلْأَعْظَمِ وَ يَوْمُ اَلتَّوَافِي وَ يَوْمُ اَلشَّرْطِ وَ يَوْمُ نَزْعِ اَلسَّوَادِ وَ يَوْمُ نَدَامَةِ اَلظَّالِمِ وَ يَوْمُ اِنْكِسَارِ اَلشَّوْكَةِ وَ يَوْمُ نَفْيِ اَلْهُمُومِ وَ يَوْمُ اَلْقُنُوعِ وَ يَوْمُ عَرْضِ اَلْقُدْرَةِ وَ يَوْمُ اَلتَّصَفُّحِ وَ يَوْمُ فَرَحِ اَلشِّيعَةِ وَ يَوْمُ اَلتَّوْبَةِ وَ يَوْمُ اَلْإِنَابَةِ وَ يَوْمُ اَلزَّكَاةِ اَلْعُظْمَى وَ يَوْمُ اَلْفِطْرِ اَلثَّانِي وَ يَوْمُ سَيْلِ النغاب وَ يَوْمُ تَجَرُّعِ اَلرِّيقِ وَ يَوْمُ اَلرِّضَا وَ يَوْمُ عِيدِ أَهْلِ‌اَلْبَيْتِ وَ يَوْمٌ ظَفِرَتْ بِهِ بَنُوإِسْرَائِيلَ وَ يَوْمٌ يَقْبَلُ اَللَّهُ أَعْمَالَ اَلشِّيعَةِ وَ يَوْمُ تَقْدِيمِ اَلصَّدَقَةِ وَ يَوْمُ اَلزِّيَارَةِ وَ يَوْمُ قَتْلِ اَلْمُنَافِقِ وَ يَوْمُ اَلْوَقْتِ اَلْمَعْلُومِ وَ يَوْمُ سُرُورِ أَهْلِ‌اَلْبَيْتِ وَ يَوْمُ اَلشَّاهِدِ وَ يَوْمُ اَلْمَشْهُودِ وَ يَوْمَ يَعَضُّ اَلظّٰالِمُ عَلىٰ يَدَيْهِ وَ يَوْمُ اَلْقَهْرِ عَلَى اَلْعَدُوِّ وَ يَوْمُ هَدْمِ اَلضَّلاَلَةِ وَ يَوْمُ اَلتَّنْبِيهِ وَ يَوْمُ اَلتَّصْرِيدِ وَ يَوْمُ اَلشَّهَادَةِ وَ يَوْمُ اَلتَّجَاوُزِ عَنِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ يَوْمُ اَلزَّهْرَةِ وَ يَوْمُ اَلْعُذُوبَةِ وَ يَوْمُ اَلْمُسْتَطَابِ بِهِ وَ يَوْمُ ذَهَابِ سُلْطَانِ اَلْمُنَافِقِ وَ يَوْمُ اَلتَّسْدِيدِ وَ يَوْمٌ يَسْتَرِيحُ فِيهِ اَلْمُؤْمِنُ وَ يَوْمُ اَلْمُبَاهَلَةِ وَ يَوْمُ اَلْمُفَاخَرَةِ وَ يَوْمُ قَبُولِ اَلْأَعْمَالِ وَ يَوْمُ اَلتَّبْجِيلِ وَ يَوْمُ إِذَاعَةِ اَلسِّرِّ وَ يَوْمُ نَصْرِ اَلْمَظْلُومِ وَ يَوْمُ اَلزِّيَارَةِ وَ يَوْمُ اَلتَّوَدُّدِ وَ يَوْمُ اَلتَّحَبُّبِ وَ يَوْمُ اَلْوُصُولِ وَ يَوْمُ اَلتَّزْكِيَةِ وَ يَوْمُ كَشْفِ اَلْبِدَعِ وَ يَوْمُ اَلزُّهْدِ فِي اَلْكَبَائِرِ وَ يَوْمُ اَلتَّزَاوُرِ وَ يَوْمُ اَلْمَوْعِظَةِ وَ يَوْمُ اَلْعِبَادَةِ وَ يَوْمُ اَلاِسْتِسْلاَمِ...

... حذیفه می‌گوید: پس رفتم به خدمت حضرت اميرالمؤمنين عليه‌السّلام كه آن حضرت را تهنيّت و مبارک باد بگويم به آن‌كه آن منافق كشته شد و به عذاب حق تعالى واصل گرديد. چون حضرت مرا ديد گفت: اى حذيفه! آيا در خاطر دارى آن روز را كه آمدى به نزد سيّد من رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و من و دو سبط‍‌ او حسن و حسين نزد او نشسته بوديم و با او طعام مى‌خورديم، پس تو را دلالت كرد بر فضيلت اين روز؟ گفتم: بلى، اى برادر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله! حضرت فرمود كه به خدا سوگند كه اين روز است كه حق تعالى در آن ديدۀ آل رسول را روشن گردانيد و من براى اين روز هفتاد و دو نام مى‌دانم. حذيفه گفت كه يا اميرالمؤمنين عليه‌السّلام مى‌خواهم كه آن نام‌ها را از تو بشنوم و آن روز نهم ماه ربیع‌الاول بود. حضرت فرمود كه اين روز استراحت است و روز بیرون آمدن از غم است و "روز غدير دوم" است و روز تخفیف گناهان است و روز بخشش است و روز برداشتن قلم است و روز در هم شکستن [بنای کفر و عداوت] است و روز عافيت است و روز بركت است و روز خون‌ خواهی‌ها است و روز عيد بزرگ خدا است و روزی است که دعا در آن مستجاب است و روز توقفگاه بزرگ است و روز وفاى به عهد است و روز شرط‍‌ و پیمان است و روز كندن لباس سياه است و روز پشیمانی ظالم است و روز شكسته شدن شوكت [مخالفان] است و روز دور کردن غم‌ها است و روز فتح و پیروزی است و روز آشکار شدن قدرت است و روز نظر کردن دقیق است و روز شادی شیعه است و روز توبه است و روز بازگشت است و روز زكات بزرگ است و روز فطر دوم است و روز سیراب کردن است و روز گره شدن آب دهان [در گلوى مخالفان] است و روز رضایت است و روز عيد اهل‌بيت است و روزی است که بنى‌اسرائيل در آن پیروز شدند و روزی است که خدا اعمال شيعه را قبول می‌کند و روز صدقه دادن است و روز زيارت است و روز قتل منافق است و روز وقت معلوم است و روز سرور اهل‌بيت است و روز شاهد است و روز مشهود است و روزى است كه ظالم دست خود را به دندان بگیرد و روز غلبه بر دشمن است و روز نابودی گمراهی است و روز آگاه ساختن است و روز خنک شدن دل است و روز شهادت دادن است و روز درگذشتن از مؤمنان است و روز شکوفایی است و روز گوارا و پاکیزه شدن آب است و روز پاک شدن است و روز رفتن سلطان منافق است و روز راست گردانیدن است و روزی است که مؤمن در آن آسوده شود و روز مباهله و لعنت کردن است و روز مفاخره است و روز قبولی اعمال است و روز بزرگ داشتن است و روز آشکار شدن راز است و روز يارى مظلوم است و روز زيارت است و روز دوستی است و روز محبّت و مهربانی است و روز رسيدن است و روز پاک گردانيدن است و روز فاش كردن رازهاست و روز برطرف شدن بدعت‌هاست و روز ترک گناهان كبيره است و روز یکدیگر را زیارت کردن است و روز موعظه است و روز عبادت است و روز تسلیم شدن است...


بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۳۱، ص ۱۲۰

حاج حسین خوش لهجه نابغه ولایت؛ حاج حسین خوش لهجه