روایت: حرام بودن ربا

از ولایت حضرت علی و حضرت زهرا
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۴ توسط Alavi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{قالب روایت| {{روایت|اَلْإِمَامُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السلام: علّةُ تحريمِ الر...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به:ناوبری، جستجو

اَلْإِمَامُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السلام: علّةُ تحريمِ الرِّبا: إنّما نَهَى اللّه عزّ و جلّ عَنهُ لِما فيهِ مِن فسادِ الأموالِ لِأنّ الإنسانَ إذا اشتَرى الدِّرهَمَ بالدِّرهَمَينِ كانَ ثَمَنُ الدِّرهَمِ دِرهَما و ثَمَنُ الآخَرِ باطِلاً؛ فَبَيْعُ الرِّبا و شِـراؤهُ وَكْـسٌ على كلِّ حالٍ على المُشتَرِي و على البائعِ؛ فَحَظَرَ اللّه تبارَكَ و تعالى على العِبادِ الرِّبا لِعِلِّةِ فَسادِ الأموالِ.

امام رضا علیه‌السلام درباره علت حرام بودن ربا: خداوند عزّوجلّ از ربا نهی فرمود به خاطر آن‌چه در آن است از فساد و تباهی اموال؛ زیرا وقتى انسان يک درهم را به دو درهم بخرد، بهاى آن درهم [كه خريده] يک درهم است و درهم ديگر [كه داده] بيهوده و بيجاست؛ پس خريد و فروش ربوى در هر حال موجب نقصان و زيان براى خريدار و فروشنده است؛ بنابراين خداوند تبارک و تعالى ربا را بر بندگان حرام کرد چون مايه تباه شدن اموال مى‌گردد.

بحار الأنوار، ج ۲۳، ص۱۱۹، ح۱۰۳

[ فهرست روایات ]

صفحاتی که به این روایت ارجاع داده‌اند

حاج حسین خوش لهجه نابغه ولایت؛ حاج حسین خوش لهجه