منتخب: تغییر قبله

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته

امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.

گفتار متقی

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رُو به مسجدالأقصی نماز می‌خواند؛ اما برای نماز دومش خداوند ندا داد: یا محمّد! حالا باید رو به مسجدالحرام نماز بخوانی. در مسجدالأقصی چندین هزار نبیّ دفن است، یک شرافتی دارد؛ اما تمام انبیاء شاگرد علی (علیه‌السلام) هستند. خدا می‌فرماید: به طرف زایشگاه علی (علیه‌السلام) نماز بخوان! حالا سؤال می‌شود که چطوری شد که این‌ها رُو به مسجدالأقصی می‌ایستادند؛ اما امر شد که رُو به مسجدالحرام بایستند؟ چون‌که نبوت در ظاهر دارد خاتمه پیدا می‌کند.

حالا که امیرالمؤمنین علی، یعسوب‌الدین، ولیّ‌الله‌الأعظم، مقصد خدا، در مکّه ظاهر شده، طلوع کرده، می‌گوید: ای محمّد! رسول من! تو هم باید با همه این حرف‌ها رو به زایشگاه علی (علیه‌السلام) بایستی، تمام خلق هم باید بایستند. این می‌دانید مثل چیست؟ مثل همان‌است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیرالمؤمنین را بلند کرد، آیه «الیوم أکملت لکم دینکم» نازل‌شد؛ آن‌وقت می‌گوید رُو به زایشگاه علی (علیه‌السلام) بایست! حالا وقتی‌که ثواب زیارت خانه‌خدا افشا شد، همه ملائکه آسمان ضجّه کردند که خدایا! هر کدام از ما در امر تو هستیم، مگر ما می‌توانیم در زمین برویم؟! ما که به نور امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) خلق شده‌ایم، (این حرف از خود من است)، به نور ولایت خلق شده‌ایم، امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) ما را خلق کرده، ما می‌خواهیم او را زیارت کنیم و این ثواب را ببریم و به شیعه‌های علی (علیه‌السلام) هدیه کنیم؛ چون‌که ملائکه محتاج نیستند. فوراً خداوند اراده کرد و دستور داد: در هفت‌آسمان، هفت بیت‌المعمور مُحاذی کعبه درست شد، هفت علی (علیه‌السلام) آن‌جاست. ای حاجی! همین‌طور که تو دور زایشگاه علی (علیه‌السلام) طواف می‌کنی، ملائکه هم به دور علی (علیه‌السلام) طواف می‌کنند. علی (علیه‌السلام) «وجه‌الله» است، در تمام خلقت هست. کاش ما این مطلب را می‌فهمیدیم؛ یعنی هر کسی رو به علی (علیه‌السلام) نایستد، عبادت ثقلین کند، خدا او را می‌سوزاند. مکّه به‌وجود علی (علیه‌السلام) شرافت الله شد، چرا تا الآن نگفت بایست؟ به‌من جواب بدهید؟ اما حالا می‌گوید بایست! برای این‌که سنّت بشود. کارهای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سنّت بود.

روایت داریم: آن‌موقعی که آقا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) تشریف می‌آورد، قبله کربلاست؛ چون‌که اصل ولایت است، قبله هم ولایت است. این‌که می‌گوید: شما رُو به قبله بایست، (می‌ترسم که بگویم؛ اما می‌گویم! هر چه می‌خواهد بشود)؛ یعنی رُو به ولایت بایست! رُو به علی (علیه‌السلام) بایست! رُو به زهرا (علیهاالسلام) بایست! چرا؟! اگر آن‌ها را قبول نداشته‌باشی، نمازت به‌درد نمی‌خورد؛ باید به روی مقصد خدا بایستی؛ چون‌که اگر مقصد خدا را قبول نداشته‌باشی، تمام عبادت‌هایت هیچ است. چرا؟! قبله علی (علیه‌السلام) است، قبله زهرا (علیهاالسلام) است، قبله این دوازده‌امام، چهارده‌معصوم (علیهم‌السلام) هستند؛ وگرنه پشت به قبله ایستاده‌ای. مگر هفت‌میلیون مردم رُو به مکّه نایستادند، چرا کافرند؟ اما سلمان، اباذر، میثم و مقداد رُو به علی (علیه‌السلام) ایستادند، چرا انسانند؟! چون ولایت دارند. رفقای‌عزیز! بیایید رُو به ولایت بایستیم.

اگر شما امر خدا را اطاعت کنید، دائم در سجده هستید. آدمی که در سجده است یا آدمی که در نماز است، دیگر رویش را این‌طرف و آن‌طرف نمی‌کند. این‌که گفتم ولایت قبله است، مطابق افق این جمعیت حرف می‌زنم، بالاتر است؛ اگر بگوییم ولایت قبله است، جسارت کرده‌ایم، ولایت را کوچک کرده‌ایم! والله! بالله! علی (علیه‌السلام) حقیقت قبله است.

فهرست فرمایشات منتخب

یا علی