روایت: هرکس می‌میرد امیرالمؤمنین بالای سرش حضور دارد: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قالب روایت| {{روایت|اَلْفُضَيْلُ بْنُ يَسَارٍ عَنْ أَبِي‌جَعْفَرٍ وَ عَنْ...» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
الأمالي للطوسی، ج ۱، ص ۶۲۷ و الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل)، ج ۱، ص ۳۲۰ و مدینة معاجز الأئمة الإثنی‌عشر و دلائل الحجج علی البشر، ج ۳، ص ۱۱۹ | الأمالي للطوسی، ج ۱، ص ۶۲۷ و الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل)، ج ۱، ص ۳۲۰ و مدینة معاجز الأئمة الإثنی‌عشر و دلائل الحجج علی البشر، ج ۳، ص ۱۱۹ | ||
| + | {{سه ستاره}} | ||
| + | {{روایت|مِنْ امیرالمؤمنین علیه‌السلام مُخَاطِباً لِلْحَارِثِ اَلْهَمْدَانِيِّ: يَا حَارِ هَمْدَانَ! مَنْ يَمُتْ يَرَنِي مِنْ مُؤْمِنٍ أَوْ مُنَافِقٍ قُبُلاً، يَعْرِفُنِي طَرْفُهُ وَ أَعْرِفُهُ بِنَعْتِهِ وَ اِسْمِهِ وَ مَا فَعَلاَ...}} | ||
| + | |||
| + | امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: ای حارث همدانی! هر شخصی که بمیرد، خواه مؤمن باشد، خواه منافق، مرا آشکارا روبرویش می‌بیند. چشم او مرا می‌شناسد و من هم او را با صفتش و اسمش و آنچه انجام داده می‌شناسم... | ||
| + | |||
| + | بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة‌الأطهار علیهم‌السلام، ج۳۴، ص۴۳۲ | ||
| + | {{سه ستاره}} | ||
| + | {{روایت|قال الامام رضا علیه‌السلام: قال امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: مَنْ أَحَبَّنِی وَجَدَنِی عِنْدَ مَمَاتِهِ بِحَیثُ یحِبُّ وَ مَنْ أَبْغَضَنِی وَجَدَنِی عِنْدَ مَمَاتِهِ بِحَیثُ یکرَهُ. }} | ||
| + | |||
| + | امام رضا علیه‌السلام: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: هر کس من را دوست دارد، هنگام مرگش مرا به گونه‌ای که دوست می‌دارد می‌یابد؛ و هر کس مرا دشمن دارد، هنگام مرگش مرا به گونه‌ای که ناخوش می‌دارد می‌یابد. | ||
| + | |||
| + | صحيفة الإمام الرضا عليه‌السلام، ج۱، ص۸۶ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة‌الأطهار علیهم‌السلام، ج۶، ص۱۸۸ | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۵
اَلْفُضَيْلُ بْنُ يَسَارٍ عَنْ أَبِي‌جَعْفَرٍ وَ عَنْ جَعْفَر الصادق عَلَيْهِمَا‌اَلسَّلاَمُ أَنَّهُمَا قَالاَ: حَرَامٌ عَلَى رُوحٍ أَنْ تُفَارِقَ جَسَدَهَا حَتَّى تَرَى اَلْخَمْسَةَ: مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ وَ حَسَناً وَ حُسَيْناً عَلَيْهِمُ‌اَلسَّلاَمُ بِحَيْثُ تَقَرُّ عَيْنُهَا أَوْ تَسْخَنُ عَيْنُهَا.
امام باقر و صادق علیهماالسلام: بر روح حرام است که تا پنج کس را ندیده است از بدن جدا شود: محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السّلام؛ به گونه‌ای که یا دیده‌اش روشن شود یا آتش بگیرد.
الأمالي للطوسی، ج ۱، ص ۶۲۷ و الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل)، ج ۱، ص ۳۲۰ و مدینة معاجز الأئمة الإثنی‌عشر و دلائل الحجج علی البشر، ج ۳، ص ۱۱۹
مِنْ امیرالمؤمنین علیه‌السلام مُخَاطِباً لِلْحَارِثِ اَلْهَمْدَانِيِّ: يَا حَارِ هَمْدَانَ! مَنْ يَمُتْ يَرَنِي مِنْ مُؤْمِنٍ أَوْ مُنَافِقٍ قُبُلاً، يَعْرِفُنِي طَرْفُهُ وَ أَعْرِفُهُ بِنَعْتِهِ وَ اِسْمِهِ وَ مَا فَعَلاَ...
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: ای حارث همدانی! هر شخصی که بمیرد، خواه مؤمن باشد، خواه منافق، مرا آشکارا روبرویش می‌بیند. چشم او مرا می‌شناسد و من هم او را با صفتش و اسمش و آنچه انجام داده می‌شناسم...
بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة‌الأطهار علیهم‌السلام، ج۳۴، ص۴۳۲
قال الامام رضا علیه‌السلام: قال امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: مَنْ أَحَبَّنِی وَجَدَنِی عِنْدَ مَمَاتِهِ بِحَیثُ یحِبُّ وَ مَنْ أَبْغَضَنِی وَجَدَنِی عِنْدَ مَمَاتِهِ بِحَیثُ یکرَهُ.
امام رضا علیه‌السلام: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: هر کس من را دوست دارد، هنگام مرگش مرا به گونه‌ای که دوست می‌دارد می‌یابد؛ و هر کس مرا دشمن دارد، هنگام مرگش مرا به گونه‌ای که ناخوش می‌دارد می‌یابد.
صحيفة الإمام الرضا عليه‌السلام، ج۱، ص۸۶ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة‌الأطهار علیهم‌السلام، ج۶، ص۱۸۸
