روایت: قبول نبودن عمل کسی که حرام بخورد: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قالب روایت| {{روایت|رسولالله صلى الله عليه و آله: إنَّ للّه ِِ مَلَكا يُناد...» ایجاد کرد) |
|||
(۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خدا را فرشتهاى است كه هر شب بر فراز بيت المقدس بانگ مىزند: هر كس مال حرامى بخورد، خداوند از او نه صرف مىپذيرد و نه عدل؛ صرف، عمل مستحبى است و عدل، عمل واجب. | پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خدا را فرشتهاى است كه هر شب بر فراز بيت المقدس بانگ مىزند: هر كس مال حرامى بخورد، خداوند از او نه صرف مىپذيرد و نه عدل؛ صرف، عمل مستحبى است و عدل، عمل واجب. | ||
+ | |||
عدةالداعی، ص۱۴۰ | عدةالداعی، ص۱۴۰ | ||
+ | {{سه ستاره}} | ||
+ | {{روایت|رَسُولُ اَللهِ صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ: اَلْعِبَادَةُ مَعَ أَكْلِ اَلْحَرَامِ كَالْبِنَاءِ عَلَى اَلرَّمْلِ.}} | ||
+ | |||
+ | رسول الله صلی الله علیه و آله: عبادت همراه با خودن حرام همچون ساختمانی است که بر ماسه بنا شده باشد. | ||
+ | |||
+ | بحارالأنوار، ج۸۴، ص۲۵۸ | ||
+ | {{سه ستاره}} | ||
+ | {{روایت|رسول الله صلی الله علیه و آله: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاَةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ يُنْبِتُهُ اَلْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ وَ إِنَّ اللُّقْمَةَ اَلْوَاحِدَةَ تُنْبِتُ اللَّحْمَ.}} | ||
+ | |||
+ | رسول خدا صلی الله علیه و آله: کسی که یک لقمه حرام بخورد نمازش تا چهل روز قبول نمیشود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمیشود و هر مقدار گوشتی از بدن او که از حرام روییده است سزاوار آتش است و از یک لقمه نیز گوشت روییده میشود. | ||
+ | |||
+ | بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام، ج ۶۳، ص ۳۱۴ | ||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۸
رسولالله صلى الله عليه و آله: إنَّ للّه ِِ مَلَكا يُنادي عَلى بَيتِ المَقدِسِ كُلَّ لَيلَةٍ مَن أكَلَ حَراما لَم يَقبَلِ اللّه ُ مِنهُ صَرْفا و لا عَدْلاً. وَ الصَّرفُ النّافِلةُ، و العَدلُ الفَريضَةُ.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خدا را فرشتهاى است كه هر شب بر فراز بيت المقدس بانگ مىزند: هر كس مال حرامى بخورد، خداوند از او نه صرف مىپذيرد و نه عدل؛ صرف، عمل مستحبى است و عدل، عمل واجب.
عدةالداعی، ص۱۴۰
رَسُولُ اَللهِ صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ: اَلْعِبَادَةُ مَعَ أَكْلِ اَلْحَرَامِ كَالْبِنَاءِ عَلَى اَلرَّمْلِ.
رسول الله صلی الله علیه و آله: عبادت همراه با خودن حرام همچون ساختمانی است که بر ماسه بنا شده باشد.
بحارالأنوار، ج۸۴، ص۲۵۸
رسول الله صلی الله علیه و آله: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاَةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ يُنْبِتُهُ اَلْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ وَ إِنَّ اللُّقْمَةَ اَلْوَاحِدَةَ تُنْبِتُ اللَّحْمَ.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: کسی که یک لقمه حرام بخورد نمازش تا چهل روز قبول نمیشود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمیشود و هر مقدار گوشتی از بدن او که از حرام روییده است سزاوار آتش است و از یک لقمه نیز گوشت روییده میشود.
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام، ج ۶۳، ص ۳۱۴