منتخب: ندای امام‌حسین به خلقت: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: منتخب 1401' به 'رده: منتخب') |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
روز عاشورا امام حسین {{علیه}} {{ متمایز|«هل مِن ناصر»}} گفت، دید همه اهل کوفه طرف یزید رفته‌اند و دارند جهنّمی می‌شوند، امام می‌خواهد آن‌ها را نجات بدهد؛ مگر احتیاج دارد که کسی بیاید او را در ظاهر یاری کند؟! امام حسین {{علیه}} می‌خواهد یک نفر را نجات بدهد و به اصطلاح عضو امام بشود. تمام ممکنات در اختیارش است، تمام باید امر ایشان را اطاعت کنند. {{ارجاع|[[شرط احسن‌الخالقین شدن؛ اطاعت ولایت و بیزاری از دنیا]] 73 و [[کامپیوتر جهانی - جلسه دوم، اشیاء خلقت]] 80}} | روز عاشورا امام حسین {{علیه}} {{ متمایز|«هل مِن ناصر»}} گفت، دید همه اهل کوفه طرف یزید رفته‌اند و دارند جهنّمی می‌شوند، امام می‌خواهد آن‌ها را نجات بدهد؛ مگر احتیاج دارد که کسی بیاید او را در ظاهر یاری کند؟! امام حسین {{علیه}} می‌خواهد یک نفر را نجات بدهد و به اصطلاح عضو امام بشود. تمام ممکنات در اختیارش است، تمام باید امر ایشان را اطاعت کنند. {{ارجاع|[[شرط احسن‌الخالقین شدن؛ اطاعت ولایت و بیزاری از دنیا]] 73 و [[کامپیوتر جهانی - جلسه دوم، اشیاء خلقت]] 80}} | ||
| − | چقدر دلسوز است آقا وجود مبارک امام حسین {{علیه}}! پسرش را داده، علی‌اکبر و علی‌اصغر {{علیهما}} را داده، قاسم و عبدالله {{علیهما}} را داده، عون و جعفر {{علیهما}} را داده، همه اصحاب را داده، حالا می‌گوید {{متمایز|«هل مِن ناصر!»}} امام دنبال رهبری است؛ یعنی می‌خواهد مردم را به سوی خدا هدایت | + | چقدر دلسوز است آقا وجود مبارک امام حسین {{علیه}}! پسرش را داده، علی‌اکبر و علی‌اصغر {{علیهما}} را داده، قاسم و عبدالله {{علیهما}} را داده، عون و جعفر {{علیهما}} را داده، همه اصحاب را داده، حالا می‌گوید {{متمایز|«هل مِن ناصر!»}} امام دنبال رهبری است؛ یعنی می‌خواهد مردم را به سوی خدا هدایت کند، نه به خودش. {{ارجاع|[[کامپیوتر جهانی - جلسه دوم، اشیاء خلقت]] 80}} |
بعضی‌ها می‌گویند: | بعضی‌ها می‌گویند: | ||
| سطر ۲۶: | سطر ۲۶: | ||
امام حسین {{علیه}} دارد ندا به تمام عالم می‌دهد، ندا به تمام خلقت می‌دهد. امام که دست و پا نمی‌زند، با زینب {{علیها}} گفت‌وگو می‌کرد: زینب! خواهرم! من نه اکبر دارم و نه اصغر! نه عون دارم و نه جعفر. خواهرجان! من سکینه و رقیّه و فاطمه دارم، این‌ها را عزّت و احترام‌شان کن. {{ارجاع|[[شب‌احیاء 80]] و [[مشهد 93؛ وداع امام‌حسین]] 93}} | امام حسین {{علیه}} دارد ندا به تمام عالم می‌دهد، ندا به تمام خلقت می‌دهد. امام که دست و پا نمی‌زند، با زینب {{علیها}} گفت‌وگو می‌کرد: زینب! خواهرم! من نه اکبر دارم و نه اصغر! نه عون دارم و نه جعفر. خواهرجان! من سکینه و رقیّه و فاطمه دارم، این‌ها را عزّت و احترام‌شان کن. {{ارجاع|[[شب‌احیاء 80]] و [[مشهد 93؛ وداع امام‌حسین]] 93}} | ||
| − | می‌گویند صوت داوود را می‌خواهند ضبط کنند، عدّه‌ای از خارجی‌ها دارند زحمت می‌کشند که صوت داوود را از جوّ عالم بگیرند، آیا ناله‌های زهرای عزیز {{علیها}} در جوّ عالم نیست؟! آیا {{متمایز|«هل مِن ناصر»}} امام حسین {{علیه}} در جوّ عالم نیست؟! چطور صوت داوود را می‌گیرند؛ اما ناله‌های حضرت زهرا {{علیها}} را نمی‌گیرند؟! ناله‌های حضرت زینب {{علیها}} را نمی‌گیرند؟! والله، | + | می‌گویند صوت داوود را می‌خواهند ضبط کنند، عدّه‌ای از خارجی‌ها دارند زحمت می‌کشند که صوت داوود را از جوّ عالم بگیرند، آیا ناله‌های زهرای عزیز {{علیها}} در جوّ عالم نیست؟! آیا {{متمایز|«هل مِن ناصر»}} امام حسین {{علیه}} در جوّ عالم نیست؟! چطور صوت داوود را می‌گیرند؛ اما ناله‌های حضرت زهرا {{علیها}} را نمی‌گیرند؟! ناله‌های حضرت زینب {{علیها}} را نمی‌گیرند؟! والله، بالله، دوست علی {{علیه}} باید بر لبش خنده باشد؛ اما در دلش مانند آتش باشد، آن‌وقت است که اتّصال به ولیّ الله الأعظم امام زمان {{عج}} می‌شود و ثواب هزار شهید به او می‌دهد. لبت خنده باشد؛ اما در دلت گریه باشد. آن روزی خنده دارد که آقا امام زمان {{عج}} بیاید و احقاق حقّ از دشمنان زهرای عزیز {{علیها}} کند. آن روزی خنده دارد که بیاید و احقاق حقّ از دشمنان امام حسین {{علیه}} کند. آن روزی خنده دارد که بیاید و احقاق حقّ از دشمنان حضرت زینب {{علیها}} کند؛ إن‌شاءالله خواهد آمد. {{ارجاع|[[شناخت ارکان خدا]] 76}} |
عزیزان من! شیعه هم باید همین‌طور باشد، به فکر نجات خودتان نباشید! به فکر نجات مردم باشید! حالا اگر به فکر نجات مردم هم نیستید، لااقل آن‌ها را گمراه نکنید! اگر شما به فکر مردم باشید، {{متمایز|«هل مِن ناصر»}} امام حسین {{علیه}} را لبّیک گفته‌اید؛ وگرنه لبّیک نگفته‌اید. {{ارجاع|[[زیارت عرفه معرفت و شناخت ولایت است]] 78}} | عزیزان من! شیعه هم باید همین‌طور باشد، به فکر نجات خودتان نباشید! به فکر نجات مردم باشید! حالا اگر به فکر نجات مردم هم نیستید، لااقل آن‌ها را گمراه نکنید! اگر شما به فکر مردم باشید، {{متمایز|«هل مِن ناصر»}} امام حسین {{علیه}} را لبّیک گفته‌اید؛ وگرنه لبّیک نگفته‌اید. {{ارجاع|[[زیارت عرفه معرفت و شناخت ولایت است]] 78}} | ||
| سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
<section end="گفتار متقی" /> | <section end="گفتار متقی" /> | ||
==ارجاعات== | ==ارجاعات== | ||
| − | [[رده: منتخب | + | [[رده: منتخب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۰
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی [۱]
روز عاشورا امام حسین (علیه‌السلام) «هل مِن ناصر» گفت، دید همه اهل کوفه طرف یزید رفته‌اند و دارند جهنّمی می‌شوند، امام می‌خواهد آن‌ها را نجات بدهد؛ مگر احتیاج دارد که کسی بیاید او را در ظاهر یاری کند؟! امام حسین (علیه‌السلام) می‌خواهد یک نفر را نجات بدهد و به اصطلاح عضو امام بشود. تمام ممکنات در اختیارش است، تمام باید امر ایشان را اطاعت کنند. [۲]
چقدر دلسوز است آقا وجود مبارک امام حسین (علیه‌السلام)! پسرش را داده، علی‌اکبر و علی‌اصغر (علیهماالسلام) را داده، قاسم و عبدالله (علیهماالسلام) را داده، عون و جعفر (علیهماالسلام) را داده، همه اصحاب را داده، حالا می‌گوید «هل مِن ناصر!» امام دنبال رهبری است؛ یعنی می‌خواهد مردم را به سوی خدا هدایت کند، نه به خودش. [۳]
بعضی‌ها می‌گویند:
| از حرم تا قتل‌گاه زینب صدا می‌زد حسین | دست و پا می‌زد حسین، زینب صدا می‌زد حسین |
این دست و پا می‌زد حسین! توهین به امام حسین (علیه‌السلام) است؛ پس باید چه بگویند؟
| از حرم تا قتل‌گاه زینب صدا می‌زد حسین | چون ندا می‌داد حسین، چون ندا می‌داد حسین |
امام حسین (علیه‌السلام) دارد ندا به تمام عالم می‌دهد، ندا به تمام خلقت می‌دهد. امام که دست و پا نمی‌زند، با زینب (علیهاالسلام) گفت‌وگو می‌کرد: زینب! خواهرم! من نه اکبر دارم و نه اصغر! نه عون دارم و نه جعفر. خواهرجان! من سکینه و رقیّه و فاطمه دارم، این‌ها را عزّت و احترام‌شان کن. [۴]
می‌گویند صوت داوود را می‌خواهند ضبط کنند، عدّه‌ای از خارجی‌ها دارند زحمت می‌کشند که صوت داوود را از جوّ عالم بگیرند، آیا ناله‌های زهرای عزیز (علیهاالسلام) در جوّ عالم نیست؟! آیا «هل مِن ناصر» امام حسین (علیه‌السلام) در جوّ عالم نیست؟! چطور صوت داوود را می‌گیرند؛ اما ناله‌های حضرت زهرا (علیهاالسلام) را نمی‌گیرند؟! ناله‌های حضرت زینب (علیهاالسلام) را نمی‌گیرند؟! والله، بالله، دوست علی (علیه‌السلام) باید بر لبش خنده باشد؛ اما در دلش مانند آتش باشد، آن‌وقت است که اتّصال به ولیّ الله الأعظم امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) می‌شود و ثواب هزار شهید به او می‌دهد. لبت خنده باشد؛ اما در دلت گریه باشد. آن روزی خنده دارد که آقا امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) بیاید و احقاق حقّ از دشمنان زهرای عزیز (علیهاالسلام) کند. آن روزی خنده دارد که بیاید و احقاق حقّ از دشمنان امام حسین (علیه‌السلام) کند. آن روزی خنده دارد که بیاید و احقاق حقّ از دشمنان حضرت زینب (علیهاالسلام) کند؛ إن‌شاءالله خواهد آمد. [۵]
عزیزان من! شیعه هم باید همین‌طور باشد، به فکر نجات خودتان نباشید! به فکر نجات مردم باشید! حالا اگر به فکر نجات مردم هم نیستید، لااقل آن‌ها را گمراه نکنید! اگر شما به فکر مردم باشید، «هل مِن ناصر» امام حسین (علیه‌السلام) را لبّیک گفته‌اید؛ وگرنه لبّیک نگفته‌اید. [۶]
ارجاعات
- ↑ سخنرانی شرط احسن‌الخالقین شدن؛ اطاعت ولایت و بیزاری از دنیا 73 (دقیقه 45) و کامپیوتر جهانی - جلسه دوم، اشیاء خلقت 80 (دقیقه 54) و حاکمیت شیعه (دقیقه 48) و شب‌احیاء 80 (دقیقه 47) و شناخت ارکان خدا 76 (طرف دوم نوار، دقیقه 27) و زیارت عرفه معرفت و شناخت ولایت است 78 (دقیقه 21)
- ↑ شرط احسن‌الخالقین شدن؛ اطاعت ولایت و بیزاری از دنیا 73 و کامپیوتر جهانی - جلسه دوم، اشیاء خلقت 80
- ↑ کامپیوتر جهانی - جلسه دوم، اشیاء خلقت 80
- ↑ شب‌احیاء 80 و مشهد 93؛ وداع امام‌حسین 93
- ↑ شناخت ارکان خدا 76
- ↑ زیارت عرفه معرفت و شناخت ولایت است 78
