منتخب: امام‌حسن 2: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: منتخب 1402' به 'رده: منتخب') |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بسم الله}} | {{بسم الله}} | ||
| − | '''السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و | + | '''السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته''' |
| − | '''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. | + | '''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.''' |
| − | + | ==گفتار متقی{{ارجاع|[[شب‌قدر 76]] (دقیقه 25) و [[یتیم آل‌محمد]] 77 (دقیقه 48)}}== | |
| − | + | {{صوت منتخب|imam-hassan-2}} | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | }} | ||
| − | عزیزان من! بیایید حرف بشنوید! بیایید به عُقبی [یعنی قیامت] اعتقاد داشته باشیم! من یک روایت برای شما بگویم: کوچه‌ای بود، بن‌بست بود، اوّل این کوچه، آقا امام حسین {{علیه}} و آخرش آقا امام حسن {{علیه}} ایستاده بودند. شخصی حاجتی داشت، وارد این کوچه شد، دید امام حسین {{علیه}} دارد نماز می‌خواند، رفت و حاجتش را به آقا امام حسن {{علیه}} گفت. امام حسن {{علیه}} حاجت این بنده خدا را ادا کرد. وقتی حاجتش برآورده شد، امام به آن شخص فرمود: چرا به برادرم، حسین نگفتی؟ گفت: یابن رسول الله! برادرت نماز می‌خواند. امام فرمود: به برادرم، حسین جفا کردی، اگر او | + | عزیزان من! بیایید حرف بشنوید! بیایید به عُقبی [یعنی قیامت] اعتقاد داشته باشیم! من یک روایت برای شما بگویم: کوچه‌ای بود، بن‌بست بود، اوّل این کوچه، آقا امام حسین {{علیه}} و آخرش آقا امام حسن {{علیه}} ایستاده بودند. شخصی حاجتی داشت، وارد این کوچه شد، دید امام حسین {{علیه}} دارد نماز می‌خواند، رفت و حاجتش را به آقا امام حسن {{علیه}} گفت. امام حسن {{علیه}} حاجت این بنده خدا را ادا کرد. وقتی حاجتش برآورده شد، امام به آن شخص فرمود: چرا به برادرم، حسین نگفتی؟ گفت: یابن رسول الله! برادرت نماز می‌خواند. امام فرمود: به برادرم، حسین جفا کردی، اگر او این کار را می‌کرد، بهتر بود از این‌که هفتاد رکعت نماز بخواند؛ {{درباره متقی|این است که من می‌گویم دلم می‌خواهد همه شما از من بالاتر باشید! من که هیچی! خیلی بالا باشید!}} امام حسن {{علیه}} چه کار می‌کند؟! به او فرمود: به برادرم جفا کردی! |
| − | + | ما باید پیرو ائمه {{علیهم}} باشیم! یک حاجت برادر مؤمن برآوردن این‌قدر ارزش دارد! قربان‌تان بروم! الآن عدّه‌ای از مردم در مضیقه هستند، آبرودارهای ظاهری از فقر و فلاکت دارند بی‌آبرو می‌شوند. کجا می‌روید؟! چه کار می‌کنید و این پول‌ها را خرج می‌کنید که به زیارت امام حسین {{علیه}} بروید؟! من می‌گویم اطاعت کنید! نمی‌گویم زیارت امام حسین {{علیه}} نروید! خواستش را به‌جا آوردید! وقتی خواستش را به‌جا آوردید؛ آن‌وقت برای شب‌قدرتان ثواب هزار ماه را می‌نویسد. {{ارجاع|[[شب‌قدر 76]]}} | |
| − | عزیزان من! خُلق حسن داشته باشید! اصلاً حرفم این است که باید بداخلاقی در شما نباشد. با زن و بچّه و خانواده و مردم خوش اخلاق باشید! اگر او بداخلاقی کرد و شما هم بداخلاقی کنید، چه فرقی با او دارید؟! در او بداخلاقی بوده، در شما هم هست. صبر و حوصله داشته باشید! ببین آقا امام حسن {{علیه}} | + | من از دست عدّه‌ای می‌سوزم! بیاییم اخلاق علی {{علیه}} را در خودمان پیاده کنیم! سازندگی یعنی این. ما باید با مردم راه‌گذر باشیم! راه‌گذر چیست؟ اگر او اخلاقش بد است، تو با خُلق خوبت با او رفتار کن! روایتش را می‌خواهی؟! شخصی پیش آقا امام حسن {{علیه}} آمده و می‌گوید: ای حسن بن علی! دروغ‌گوتر از تو و پدرت، زیر این آسمان نیامده است! {{توضیح|ببین چه جسارتی می‌کند؟ جان و نَفَس این شخص در قبضه قدرت امام است، حالا به او بگوید که من امام هستم! پدرم هم امام و جانشین رسول الله است! چرا تو این حرف را می‌زنی؟! کافر و مُرتدّ شده‌ای! اما امام این‌را به او نمی‌گوید!}} می‌گوید: ای عزیز من! اگر پدرم این‌جوری است که تو می‌گویی، دعا کن که خدا او را بیامرزد! اگر من هم این‌جوری هستم، دعا کن که خدا مرا بیامرزد و از سرِ ما بگذرد! اگر تو هم دروغ می‌گویی، خدا تو را بیامرزد! چرا دل‌تنگ و ناراحت هستی؟! اگر ممکن است، من تو را از ناراحتی در می‌آورم، اگر گرسنه‌ای، بیا به خانه‌مان برویم، ما تو را در آغوش می‌گیریم، اگر خرجی نداری، به تو می‌دهیم، آیا ما را نمی‌شناسی؟! امام به گونه‌ای با او رفتار کرد که یک دفعه گفت: {{متمایز|«لا إله إلّا الله، محمّد رسول الله، علی ولیّ الله»}}. بنا کرد بد به معاویه گفتن. گفت: خدا معاویه را لعنت کند! او این‌جور تبلیغ کرده و در باره شما به ما گفته است. |
| + | |||
| + | عزیزان من! خُلق حسن داشته باشید! اصلاً حرفم این است که باید بداخلاقی در شما نباشد. با زن و بچّه و خانواده و مردم خوش اخلاق باشید! اگر او بداخلاقی کرد و شما هم بداخلاقی کنید، چه فرقی با او دارید؟! در او بداخلاقی بوده، در شما هم هست. صبر و حوصله داشته باشید! | ||
| + | |||
| + | ببین آقا امام حسن {{علیه}} چه جور از حاکمیّتش استفاده کرد! عزیزان من! ما باید این حرف‌ها را در خودمان پیاده کنیم؛ آن‌وقت سنخه این‌ها می‌شویم. شیطان شما را تحریک نکند، با مردم، با زیردست و کارگرتان تندی نکنید! این تحریک شیطان است. گفتم که عدالت مثل ولایت خیلی گسترده است! اگر شما عدالت را مراعات کردید، ولایت را مراعات می‌کنید. آقای مهندس! اگر کارگرت را بی‌خودی ناراحت کنی، تا زمانی‌که او ناراحت است، هیچ عبادتت قبول نمی‌شود. خاضع و خاشع باشید! تمام مردم عیالات خدا هستند، تجاوزگر نباشید! اگر همه عدالت داشته باشیم، اصلاً تجاوزگر در عالم نیست. {{ارجاع|[[صفات اصحاب‌یمین 1]] 77 و [[یتیم آل‌محمد]] 78 و [[مبنای اصول‌دین]] 80}} | ||
[[فرمایشات منتخب|فهرست فرمایشات منتخب]] | [[فرمایشات منتخب|فهرست فرمایشات منتخب]] | ||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
==ارجاعات== | ==ارجاعات== | ||
| − | [[رده: منتخب | + | [[رده: منتخب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
عزیزان من! بیایید حرف بشنوید! بیایید به عُقبی [یعنی قیامت] اعتقاد داشته باشیم! من یک روایت برای شما بگویم: کوچه‌ای بود، بن‌بست بود، اوّل این کوچه، آقا امام حسین (علیه‌السلام) و آخرش آقا امام حسن (علیه‌السلام) ایستاده بودند. شخصی حاجتی داشت، وارد این کوچه شد، دید امام حسین (علیه‌السلام) دارد نماز می‌خواند، رفت و حاجتش را به آقا امام حسن (علیه‌السلام) گفت. امام حسن (علیه‌السلام) حاجت این بنده خدا را ادا کرد. وقتی حاجتش برآورده شد، امام به آن شخص فرمود: چرا به برادرم، حسین نگفتی؟ گفت: یابن رسول الله! برادرت نماز می‌خواند. امام فرمود: به برادرم، حسین جفا کردی، اگر او این کار را می‌کرد، بهتر بود از این‌که هفتاد رکعت نماز بخواند؛ این است که من می‌گویم دلم می‌خواهد همه شما از من بالاتر باشید! من که هیچی! خیلی بالا باشید! امام حسن (علیه‌السلام) چه کار می‌کند؟! به او فرمود: به برادرم جفا کردی!
ما باید پیرو ائمه (علیهم‌السلام) باشیم! یک حاجت برادر مؤمن برآوردن این‌قدر ارزش دارد! قربان‌تان بروم! الآن عدّه‌ای از مردم در مضیقه هستند، آبرودارهای ظاهری از فقر و فلاکت دارند بی‌آبرو می‌شوند. کجا می‌روید؟! چه کار می‌کنید و این پول‌ها را خرج می‌کنید که به زیارت امام حسین (علیه‌السلام) بروید؟! من می‌گویم اطاعت کنید! نمی‌گویم زیارت امام حسین (علیه‌السلام) نروید! خواستش را به‌جا آوردید! وقتی خواستش را به‌جا آوردید؛ آن‌وقت برای شب‌قدرتان ثواب هزار ماه را می‌نویسد. [۲]
من از دست عدّه‌ای می‌سوزم! بیاییم اخلاق علی (علیه‌السلام) را در خودمان پیاده کنیم! سازندگی یعنی این. ما باید با مردم راه‌گذر باشیم! راه‌گذر چیست؟ اگر او اخلاقش بد است، تو با خُلق خوبت با او رفتار کن! روایتش را می‌خواهی؟! شخصی پیش آقا امام حسن (علیه‌السلام) آمده و می‌گوید: ای حسن بن علی! دروغ‌گوتر از تو و پدرت، زیر این آسمان نیامده است! (ببین چه جسارتی می‌کند؟ جان و نَفَس این شخص در قبضه قدرت امام است، حالا به او بگوید که من امام هستم! پدرم هم امام و جانشین رسول الله است! چرا تو این حرف را می‌زنی؟! کافر و مُرتدّ شده‌ای! اما امام این‌را به او نمی‌گوید!) می‌گوید: ای عزیز من! اگر پدرم این‌جوری است که تو می‌گویی، دعا کن که خدا او را بیامرزد! اگر من هم این‌جوری هستم، دعا کن که خدا مرا بیامرزد و از سرِ ما بگذرد! اگر تو هم دروغ می‌گویی، خدا تو را بیامرزد! چرا دل‌تنگ و ناراحت هستی؟! اگر ممکن است، من تو را از ناراحتی در می‌آورم، اگر گرسنه‌ای، بیا به خانه‌مان برویم، ما تو را در آغوش می‌گیریم، اگر خرجی نداری، به تو می‌دهیم، آیا ما را نمی‌شناسی؟! امام به گونه‌ای با او رفتار کرد که یک دفعه گفت: «لا إله إلّا الله، محمّد رسول الله، علی ولیّ الله». بنا کرد بد به معاویه گفتن. گفت: خدا معاویه را لعنت کند! او این‌جور تبلیغ کرده و در باره شما به ما گفته است.
عزیزان من! خُلق حسن داشته باشید! اصلاً حرفم این است که باید بداخلاقی در شما نباشد. با زن و بچّه و خانواده و مردم خوش اخلاق باشید! اگر او بداخلاقی کرد و شما هم بداخلاقی کنید، چه فرقی با او دارید؟! در او بداخلاقی بوده، در شما هم هست. صبر و حوصله داشته باشید!
ببین آقا امام حسن (علیه‌السلام) چه جور از حاکمیّتش استفاده کرد! عزیزان من! ما باید این حرف‌ها را در خودمان پیاده کنیم؛ آن‌وقت سنخه این‌ها می‌شویم. شیطان شما را تحریک نکند، با مردم، با زیردست و کارگرتان تندی نکنید! این تحریک شیطان است. گفتم که عدالت مثل ولایت خیلی گسترده است! اگر شما عدالت را مراعات کردید، ولایت را مراعات می‌کنید. آقای مهندس! اگر کارگرت را بی‌خودی ناراحت کنی، تا زمانی‌که او ناراحت است، هیچ عبادتت قبول نمی‌شود. خاضع و خاشع باشید! تمام مردم عیالات خدا هستند، تجاوزگر نباشید! اگر همه عدالت داشته باشیم، اصلاً تجاوزگر در عالم نیست. [۳]
دیگر ببینید
ارجاعات
- ↑ شب‌قدر 76 (دقیقه 25) و یتیم آل‌محمد 77 (دقیقه 48)
- ↑ شب‌قدر 76
- ↑ صفات اصحاب‌یمین 1 77 و یتیم آل‌محمد 78 و مبنای اصول‌دین 80
