منتخب: ماه‌رجب: تفاوت بین نسخه‌ها

از ولایت حضرت علی و حضرت زهرا
پرش به:ناوبری، جستجو
جز (Admin صفحهٔ منتخب: ماه رجب را به منتخب: ماه‌رجب منتقل کرد: تمیزکاری متن و اصلاح نیم فاصله)
 
جز (جایگزینی متن - 'رده: منتخب 1402' به 'رده: منتخب')
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بسم الله}}
 
{{بسم الله}}
  
'''السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته'''
+
'''السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمةالله و برکاته'''
  
 
'''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت‌زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.'''
 
'''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت‌زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.'''
==گفتار متقی{{ارجاع|[[تمام انبیاء مبلغ ولایت هستند]] 79 (اول سخنرانی و دقیقه 9) و [[یتیم آل‌محمد]] 78 (دقیقه 7 و دقیقه 24) و [[این الرجبیون]] 76 (دقیقه 9) و [[عنایت پنج‌تن به شیعه]] 90 (دقیقه 17)}}==
+
==گفتار متقی{{ارجاع|یتیم آل‌محمّد (دقیقه ۲۲ و ۶) و أین‌الرّجبیّون (دقیقه ۱۲) و عنایت پنج‌تن به شیعه ۹۰ (دقیقه ۱۷)}}==
{{صوت منتخب|mahe-rajab}}
+
{{صوت منتخب|mahe-rajab-1}}
  
رفقای‌عزیز! این ماه، ماه‌رجب است. رجب؛ یعنی متعلق به امیرالمؤمنین علی {{علیه}} است. ماه‌شعبان متعلق به رسول‌اکرم {{صلی}} است و ماه‌رمضان هم متعلق به خداست. خدا در قیامت می‌گوید «أین الرّجبیون»؟ کجایند رجبیون که بیایند؟ می‌گوید کسی‌که از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} وارد شده‌باشد، بیاید! کیست که در ماه‌رجب از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} وارد شده‌است، بیاید تا هر چه بخواهد، من به او می‌دهم. چرا نمی‌گوید «أین الشعبانیون»؟! «أین ماه‌مبارک رمضان»؟! با تمام گلبول‌های خونم این حرف را می‌زنم: این ماه‌رجب عین «أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابها» است. باید از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} وارد بشوید؛ یعنی باید از درِ رجب، وارد ماه‌شعبان و رمضان بشوید؛ نه این‌که این‌کار را بکنید؛ چون ثواب است. {{ارجاع|[[تمام انبیاء مبلغ ولایت هستند]] 79}} حالا ببینید من چه می‌گویم؟ «أین الرّجبیون»؟ همین‌طور که خدا گفت: «أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابها» ماه‌رجب همان‌است؛ یعنی اگر از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} آمدید؛ آن‌وقت پیامبر {{صلی}} را قبول دارید، خدا را هم قبول دارید؛ اما عزیز من! اگر از این در نیامدید، آن‌ها را مصنوعی قبول دارید. آن‌ها را رودربایستی و ساختگی قبول دارید. شناسنامه‌ای قبول دارید. اسماً قبول دارید. من دوباره تکرار می‌کنم: می‌فرماید: از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} بیایید! چرا نمی‌گوید از درِ امام‌حسین {{علیه}} بیایید؟ چرا نمی‌گوید از درِ امام‌حسن {{علیه}} بیایید؟ چرا نمی‌گوید از درِ ائمه‌طاهرین {{علیهم}} بیایید؟ چون اگر از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} داخل شدید، از همه درها داخل شده‌اید. اصلاً دری در خلقت به جز درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} نیست. اگر از این در داخل شدید، از درِ تمام ائمه {{علیهم}} و حضرت‌زهرا {{علیها}} داخل شده‌اید، از درِ خدا داخل شده‌اید؛ وقتی از درِ خدا رفتید، از همه درها رفته‌اید؛ چون امیرالمؤمنین علی {{علیه}} درِ خداست، مقصد خداست. تمام ائمه {{علیهم}} دارند دور مقصد؛ یعنی امیرالمؤمنین علی {{علیه}} می‌گردند. {{ارجاع|[[یتیم آل‌محمد]] 78}}
+
رفقای‌عزیز! این ماه، ماه‌رجب است. رجب یعنی متعلّق به امیرالمؤمنین علی {{علیه}} است. ماه‌شعبان را می‌گویند متعلّق به رسول‌اکرم {{صلی}} است و ماه‌رمضان متعلّق به خداست. {{ارجاع|تمام انبیاء، مبلّغ ولایت هستند 76}} خدا در قیامت می‌گوید: {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} کجا هستند کسانی‌که در ماه‌رجب عبادت کردند؟ بیایند من به آن‌ها بهشت بدهم. ای کسانی‌که پیرو علی {{علیه}} هستید! ای کسانی‌که پیرو زهرا {{علیها}} هستید! ای کسانی‌که پیرو امام ‌زمان {{عج}} هستید! ای کسانی‌که پیرو این دوازده‌امام، چهارده‌معصوم {{علیهم}} هستید! هر چه به شما بدهم، حقّ شما را ادا نکردم؛ مگر فردوس. تازه فردوس که چیزی نیست، یک باغی است؛ اما این حرف‌ها یقین می‌خواهد. این حرف‌ها زدنش درست‌است، یقین می‌خواهد. یقین آن‌هم عمل است. {{ارجاع|یتیم آل‌محمّد 78}}  
  
والله! تمام گلبول‌های خونم می‌گوید: اگر خدا می‌گوید از درِ ماهِ علی {{علیه}} وارد شوید؛ یعنی امیرالمؤمنین علی {{علیه}} را اطاعت کنید، الآن باید امام‌زمان {{عج}} را اطاعت کنید. {{ارجاع|[[عصاره زیارت]] 77}} چرا می‌گوید «أین الرّجبیون»؟ یعنی کسی‌که از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} رفته، بیاید تا من مُزدش را بدهم. هیچ‌قدرتی توان ندارد مُزدی که از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} داخل شوی را بدهد. هیچ‌قدرتی به‌غیر از خدا توان ندارد که مُزد ولایت را بدهد. چه‌کسی می‌تواند بدهد؟ تمام خلقت، تا حتی انبیاء، کُمیت‌شان راجع‌به ولایت لنگ است. چرا ترک‌اولی دارند؟! پس خدا می‌گوید: «أین الرجبیون»؟ بیایید من مزدتان را به شما بدهم؛ کسانی‌که از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} آمدید، کسانی‌که محبت امیرالمؤمنین علی {{علیه}} داشتید، کسانی‌که «الیوم أکملت لکم دینکم» را قبول داشتید و عمل می‌کنید؛ این‌طرف و آن‌طرف نرفتید؛ بیایید! کسانی‌که این‌طرف و آن‌طرف می‌روند، یقین به ولایت ندارند. کسانی‌که صد در صد دنبال ولایت بوده‌اید، بیایید تا من مزدتان را بدهم. رفقای‌عزیز! ولایت سختی و گرفتاری دارد، نداری و بی‌پولی دارد، توهین و مسخره‌کردن دارد؛ نه عزت و احترام کردن و تقبّل‌الله گفتن. مگر سلمان نیست که پیامبر {{صلی}} درباره‌اش می‌فرماید: «سلمانُ مِنّا أهل‌البیت». به سلمان می‌گویند ریش تو بهتر است یا دُمِ سگ؟ ریش کسی‌که پیامبر {{صلی}} درباره‌اش می‌گوید سلمان از ما اهل‌بیت است را پیش دمِ سگ می‌گذارند! من فدای سلمان بشوم! فدای عقیده‌اش بشوم! به آن‌ها چه جوابی می‌دهد؟ می‌گوید: فلانی! هر کسی‌که از پُل بگذرد. شما هم باید این‌طوری در ولایت لنگر بیندازید! {{ارجاع|[[شناخت ولایت؛ این الرجبیون]] 76}}
+
چرا خدا می‌فرماید: {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} رجبیّون بیایند! مگر ماه‌شعبان، ماه‌پیامبر {{صلی}} نیست؟ چرا نمی‌گوید {{روایت|«أین‌الشّعبانیّون؟»}}: شعبانیّون بیایند؟ مگر ماه‌مبارک رمضان، ماه‌خودش نیست؟ چرا نمی‌گوید {{روایت|«أین‌الرّمضانیّون؟»}}: رمضانیّون بیایند! چرا می‌گوید {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} صدایت می‌زند. اوّل، ماه‌رجب است. والله! ما مبنایش را نفهمیدیم. او را دارد صدا می‌زند، دارد می‌گوید: کجایند آن‌هایی که امیرالمؤمنین علی {{علیه}} را اطاعت می‌کردند؟ کجایند آن‌هایی که {{آیه|الیوم أکملت لکم دینکم|سوره=5|آیه=3}} را قبول کردند؟ خدا امتیاز می‌دهد، می‌گوید: کسی‌که از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} داخل رفته، بیاید تا من مزدش را بدهم.  
  
خدای تبارک و تعالی، فقیرخواه است. از آن‌جا می‌گوید: «أین الرّجبیون»؟ از این‌جا هم می‌گوید «أین‌الفقراء»؟ به تمام آیات قرآن! خدای تبارک و تعالی از هیچ‌کس تشکر نکرده‌است؛ از انبیاء نکرده، از اولیاء نکرده، از اوصیاء نکرده، از علمای ربّانی نکرده، از فقهاء نکرده، البته فقهای واقعی نه قُلابی، فقط از فقراء تشکر کرده‌است. می‌فرماید: ای فقراء! ببخشید! هر چیزی می‌خواهید، من به شما می‌دهم. خدا به چه‌کسی گفته که هر چه می‌خواهید به شما می‌دهم؟ به چه‌کسی گفته؟ به‌من بگویید! به فقراء گفته. حالا عذرخواهی هم می‌کند؛ می‌فرماید: من شما را فقیر کردم، ببین، باز چقدر شما اغنیاء را می‌خواهد! خدا فروگذار نمی‌کند؛ هم فقراء را تأیید می‌کند، هم شما اغنیاء را، می‌گوید: من می‌خواستم این‌طوری اغنیاء به شما فقراء کمک کنند و سالم باشند. ببین چقدر خدا شما را می‌خواهد؟! {{ارجاع|[[عنایت پنج‌تن به شیعه]] 90}}
+
هیچ‌قدرتی توان ندارد مزدی که از درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} داخل بشوی را به تو بدهد. هیچ‌قدرتی به غیر از خدا توان ندارد که مزد ولایت را بدهد. چه کسی می‌تواند بدهد؟ تمام خلقت، تا حتّی انبیاء، کُمیت‌شان راجع به‌ولایت لنگ است. چرا ترک‌اولی دارند؟ پس خدا می‌گوید: {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} ای کسانی‌که از درِ علی {{علیه}} آمدید! ای کسانی‌که محبّت علی {{علیه}} را داشتید! ای کسانی‌که {{آیه|الیوم أکملت لکم دینکم|سوره=5|آیه=3}} را قبول داشتید و عمل می‌کنید؛ این‌طرف و آن‌طرف نرفتید، بیایید تا من مزدتان را به شما بدهم! {{ارجاع|شناخت ولایت، أین‌الرّجبیّون 76 و خلق‌پرستی و فامیل‌پرستی 86}}
 +
 
 +
حالا ببینید من چه می‌گویم؟ همین‌طور که خدا گفت: {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} پیامبر اکرم {{صلی}} هم می‌فرماید: {{روایت|«أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابُها»}}. ماه‌رجب هم همین‌ است، با تمام گلبول‌های خونم این حرف را می‌زنم: این ماه‌رجب عین {{روایت|«أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابها»}} است. باید از این در؛ یعنی درِ امیرالمؤمنین علی {{علیه}} بیایید؛ از درِ رجب هم باید وارد بشوی؛ نه این‌که این‌کار را بکنی، ثواب است؛ آن‌کار را بکنی، ثواب است. {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} ‌کیست که در ماه‌رجب، از درِ علی {{علیه}} وارد شده‌است؟ بیاید! من هر چه بخواهد، به او می‌دهم. اگر از این در آمدید؛ آن‌وقت پیامبر {{صلی}} را قبول دارید، خدا را هم قبول دارید. اگر از این در نیامدید، آن‌ها را مصنوعی و رودربایستی و ساختگی قبول دارید، شناسنامه‌ای و اسماً قبول دارید. ما چه‌کار کنیم؟ چه بگوییم؟ {{ارجاع|یتیم آل‌محمّد 78 و تمام انبیاء، مبلّغ ولایت هستند 79}}
 +
 
 +
خدای تبارک و تعالی، فقیرخواه است. از آن‌جا می‌گوید: {{روایت|«أین‌الرّجبیّون»}}، از این‌جا هم می‌گوید {{روایت|«أین‌الفقراء؟»}} به تمام آیات قرآن! خدای تبارک و تعالی از هیچ‌کس تشکّر نکرده‌است؛ از انبیاء، اولیاء و اوصیاء تشکّر نکرده، از علمای ربّانیّ و فقهاء تشکّر نکرده؛ البتّه فقهای واقعی نه قلّابی، فقط از فقراء تشکّر کرده‌است. در قیامت به آن‌ها می‌فرماید: ای فقرا! ببخشید! هر چیزی می‌خواهید، به شما می‌دهم. خدا به چه‌کسی گفته که هر چه می‌خواهید، به شما می‌دهم؟ فقط به فقرا گفته‌است. به چه‌کسی گفته؟ به‌من بگویید! شما که باسوادید، دبیر هستید، معلّم هستید، مهندس هستید، دانشمند هستید، به‌من بگویید! اگر نیست، جلوی دهانم را بگیرید! اما نمی‌توانید بگیرید! قدرت ندارید؛ چون‌که نیست.
 +
 
 +
حالا می‌گوید هر چه می‌خواهید، به شما می‌دهم. عذرخواهی هم می‌کند و می‌فرماید: من شما را فقیر کردم. {{توضیح|ببین چقدر خدا شما اغنیاء را می‌خواهد! خدا فروگذار نمی‌کند؛ هم فقراء را تأیید می‌کند و هم شما اغنیاء را، می‌گوید:}} من می‌خواستم که اغنیاء به شما کمک کنند و سالم باشند. چقدر خدا شما را می‌خواهد! عزیز من! قربانت بروم، کجایی؟ {{ارجاع|عنایت پنج‌‍تن به شیعه 90}}
 +
 
 +
خدا روز قیامت به فقرای صابر ندا می‌دهد: {{روایت|«أین‌الفقراء؟»}} از آن‌طرف می‌گوید: {{روایت|«أین‌الرّجبیّون؟»}} کیست که در ماه‌رجب، کمک به مستضعفین کرده؟ کیست که صبر کرده و دستش را جلوی نامرد دراز نکرده است؟ {{درباره متقی|به تمام آیات قرآن! از اوّل عمرم دستم را پیش هیچ‌کس، تا حتّی پدرم دراز نکردم. آن دستی که جلوی کسی دراز نشود، زهرای‌عزیز {{علیها}} با او مصافحه می‌کند. به‌دینم! راست می‌گویم، اما به‌دینم! شما هم باور نمی‌کنید.}} آن دست، دست خداست. مگر نمی‌گوید یک‌چیزی به یکی دادی، دستت را ببوس؟ چون خدا می‌گوید: آن‌را به‌من دادی. کجا این‌کارها را می‌کنید؟! ماه‌رجب گذشت و یک شاهی به مردم نداده است! همین‌جور، زُل‌زُل نگاه می‌کند. آخر این مالت ‌را می‌خواهی چه کار ‌کنی؟! {{ارجاع|سیزده‌رجب 93}}
  
 
[[فرمایشات منتخب|فهرست فرمایشات منتخب]]
 
[[فرمایشات منتخب|فهرست فرمایشات منتخب]]
  
 
{{یا علی}}
 
{{یا علی}}
 
+
==ارجاعات==
[[رده: منتخب 1401]]
+
[[رده: منتخب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۶

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمةالله و برکاته

امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.

گفتار متقی[۱]

رفقای‌عزیز! این ماه، ماه‌رجب است. رجب یعنی متعلّق به امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) است. ماه‌شعبان را می‌گویند متعلّق به رسول‌اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و ماه‌رمضان متعلّق به خداست. [۲] خدا در قیامت می‌گوید: «أین‌الرّجبیّون؟» کجا هستند کسانی‌که در ماه‌رجب عبادت کردند؟ بیایند من به آن‌ها بهشت بدهم. ای کسانی‌که پیرو علی (علیه‌السلام) هستید! ای کسانی‌که پیرو زهرا (علیهاالسلام) هستید! ای کسانی‌که پیرو امام ‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) هستید! ای کسانی‌که پیرو این دوازده‌امام، چهارده‌معصوم (علیهم‌السلام) هستید! هر چه به شما بدهم، حقّ شما را ادا نکردم؛ مگر فردوس. تازه فردوس که چیزی نیست، یک باغی است؛ اما این حرف‌ها یقین می‌خواهد. این حرف‌ها زدنش درست‌است، یقین می‌خواهد. یقین آن‌هم عمل است. [۳]

چرا خدا می‌فرماید: «أین‌الرّجبیّون؟» رجبیّون بیایند! مگر ماه‌شعبان، ماه‌پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیست؟ چرا نمی‌گوید «أین‌الشّعبانیّون؟»: شعبانیّون بیایند؟ مگر ماه‌مبارک رمضان، ماه‌خودش نیست؟ چرا نمی‌گوید «أین‌الرّمضانیّون؟»: رمضانیّون بیایند! چرا می‌گوید «أین‌الرّجبیّون؟» صدایت می‌زند. اوّل، ماه‌رجب است. والله! ما مبنایش را نفهمیدیم. او را دارد صدا می‌زند، دارد می‌گوید: کجایند آن‌هایی که امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را اطاعت می‌کردند؟ کجایند آن‌هایی که «الیوم أکملت لکم دینکم»[۴] را قبول کردند؟ خدا امتیاز می‌دهد، می‌گوید: کسی‌که از درِ امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) داخل رفته، بیاید تا من مزدش را بدهم.

هیچ‌قدرتی توان ندارد مزدی که از درِ امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) داخل بشوی را به تو بدهد. هیچ‌قدرتی به غیر از خدا توان ندارد که مزد ولایت را بدهد. چه کسی می‌تواند بدهد؟ تمام خلقت، تا حتّی انبیاء، کُمیت‌شان راجع به‌ولایت لنگ است. چرا ترک‌اولی دارند؟ پس خدا می‌گوید: «أین‌الرّجبیّون؟» ای کسانی‌که از درِ علی (علیه‌السلام) آمدید! ای کسانی‌که محبّت علی (علیه‌السلام) را داشتید! ای کسانی‌که «الیوم أکملت لکم دینکم»[۴] را قبول داشتید و عمل می‌کنید؛ این‌طرف و آن‌طرف نرفتید، بیایید تا من مزدتان را به شما بدهم! [۵]

حالا ببینید من چه می‌گویم؟ همین‌طور که خدا گفت: «أین‌الرّجبیّون؟» پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هم می‌فرماید: «أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابُها». ماه‌رجب هم همین‌ است، با تمام گلبول‌های خونم این حرف را می‌زنم: این ماه‌رجب عین «أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابها» است. باید از این در؛ یعنی درِ امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) بیایید؛ از درِ رجب هم باید وارد بشوی؛ نه این‌که این‌کار را بکنی، ثواب است؛ آن‌کار را بکنی، ثواب است. «أین‌الرّجبیّون؟» ‌کیست که در ماه‌رجب، از درِ علی (علیه‌السلام) وارد شده‌است؟ بیاید! من هر چه بخواهد، به او می‌دهم. اگر از این در آمدید؛ آن‌وقت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را قبول دارید، خدا را هم قبول دارید. اگر از این در نیامدید، آن‌ها را مصنوعی و رودربایستی و ساختگی قبول دارید، شناسنامه‌ای و اسماً قبول دارید. ما چه‌کار کنیم؟ چه بگوییم؟ [۶]

خدای تبارک و تعالی، فقیرخواه است. از آن‌جا می‌گوید: «أین‌الرّجبیّون»، از این‌جا هم می‌گوید «أین‌الفقراء؟» به تمام آیات قرآن! خدای تبارک و تعالی از هیچ‌کس تشکّر نکرده‌است؛ از انبیاء، اولیاء و اوصیاء تشکّر نکرده، از علمای ربّانیّ و فقهاء تشکّر نکرده؛ البتّه فقهای واقعی نه قلّابی، فقط از فقراء تشکّر کرده‌است. در قیامت به آن‌ها می‌فرماید: ای فقرا! ببخشید! هر چیزی می‌خواهید، به شما می‌دهم. خدا به چه‌کسی گفته که هر چه می‌خواهید، به شما می‌دهم؟ فقط به فقرا گفته‌است. به چه‌کسی گفته؟ به‌من بگویید! شما که باسوادید، دبیر هستید، معلّم هستید، مهندس هستید، دانشمند هستید، به‌من بگویید! اگر نیست، جلوی دهانم را بگیرید! اما نمی‌توانید بگیرید! قدرت ندارید؛ چون‌که نیست.

حالا می‌گوید هر چه می‌خواهید، به شما می‌دهم. عذرخواهی هم می‌کند و می‌فرماید: من شما را فقیر کردم. (ببین چقدر خدا شما اغنیاء را می‌خواهد! خدا فروگذار نمی‌کند؛ هم فقراء را تأیید می‌کند و هم شما اغنیاء را، می‌گوید:) من می‌خواستم که اغنیاء به شما کمک کنند و سالم باشند. چقدر خدا شما را می‌خواهد! عزیز من! قربانت بروم، کجایی؟ [۷]

خدا روز قیامت به فقرای صابر ندا می‌دهد: «أین‌الفقراء؟» از آن‌طرف می‌گوید: «أین‌الرّجبیّون؟» کیست که در ماه‌رجب، کمک به مستضعفین کرده؟ کیست که صبر کرده و دستش را جلوی نامرد دراز نکرده است؟ به تمام آیات قرآن! از اوّل عمرم دستم را پیش هیچ‌کس، تا حتّی پدرم دراز نکردم. آن دستی که جلوی کسی دراز نشود، زهرای‌عزیز (علیهاالسلام) با او مصافحه می‌کند. به‌دینم! راست می‌گویم، اما به‌دینم! شما هم باور نمی‌کنید. آن دست، دست خداست. مگر نمی‌گوید یک‌چیزی به یکی دادی، دستت را ببوس؟ چون خدا می‌گوید: آن‌را به‌من دادی. کجا این‌کارها را می‌کنید؟! ماه‌رجب گذشت و یک شاهی به مردم نداده است! همین‌جور، زُل‌زُل نگاه می‌کند. آخر این مالت ‌را می‌خواهی چه کار ‌کنی؟! [۸]

فهرست فرمایشات منتخب

یا علی

ارجاعات

  1. یتیم آل‌محمّد (دقیقه ۲۲ و ۶) و أین‌الرّجبیّون (دقیقه ۱۲) و عنایت پنج‌تن به شیعه ۹۰ (دقیقه ۱۷)
  2. تمام انبیاء، مبلّغ ولایت هستند 76
  3. یتیم آل‌محمّد 78
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ (سوره المائدة، آیه 3)
  5. شناخت ولایت، أین‌الرّجبیّون 76 و خلق‌پرستی و فامیل‌پرستی 86
  6. یتیم آل‌محمّد 78 و تمام انبیاء، مبلّغ ولایت هستند 79
  7. عنایت پنج‌‍تن به شیعه 90
  8. سیزده‌رجب 93
حاج حسین خوش لهجه نابغه ولایت؛ حاج حسین خوش لهجه