منتخب: نگاه 11: تفاوت بین نسخه‌ها
(تمیزکاری متن و اصلاح نیم فاصله) |
جز (جایگزینی متن - 'رده: منتخب 1402' به 'رده: منتخب') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
'''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت‌زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.''' | '''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت‌زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.''' | ||
==گفتار متقی{{ارجاع|ضایعات 80 (دقیقه 41) و اصحاب‌کهف و رقیم 75 (دقیقه 28)}}== | ==گفتار متقی{{ارجاع|ضایعات 80 (دقیقه 41) و اصحاب‌کهف و رقیم 75 (دقیقه 28)}}== | ||
| − | {{صوت منتخب|negah-11}} | + | <section begin="گفتار متقی" />{{صوت منتخب|negah-11}} |
| سطر ۲۲: | سطر ۲۲: | ||
[[فرمایشات منتخب|فهرست فرمایشات منتخب]] | [[فرمایشات منتخب|فهرست فرمایشات منتخب]] | ||
| − | {{یا علی}} | + | {{یا علی}}<section end="گفتار متقی" /> |
| − | [[رده: منتخب | + | [[رده: منتخب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۷
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
آدم یک‌جاهایی باید برود. شما حسابش را بکن! تو که از سلمان عزیزتر نیستی، از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بهتر نیستی، [امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به او] گفت: برو. یک‌جاهایی [امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)] می‌خواست [سلمان] حفظ شود؛ نه این‌که رضایت داشت، تو هم باید حفظ شوی! یک‌جاهایی مقدسی نکن! برو! توجه فرمودید؟! من عقیده‌ام این‌است که اگر ویدیو و تلویزیون هم دارد، برو! چرا؟ [چون] خودت را می‌خواهی حفظ کنی، ولایتت را می‌خواهی حفظ کنی، تو از آن [یعنی تلویزیون] که خوشت نمی‌آید، توجه فرمودید؟ [۲]
اگر بخواهید مصیبت‌های حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) و امام‌حسین (علیه‌السلام) را فراموش نکنید، باید دنبال تماشای تلویزیون و ماهواره نباشید. اغلبِ مردم این‌ها را فراموش می‌کنند. این فراموشی، شما را از آن‌ها جدا می‌کند. زینب (علیهاالسلام) جدا نشد، اُم‌کلثوم جدا نشد، خودِ امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) هم گریه می‌کند؛ آن‌وقت شما دنبال تماشای تلویزیون و ماهواره می‌روید! روایت است که می‌گوید: اگر قهقهه زدی، بگو «اللهُمَ لاتَمقُتنی» که دلت نَمیرد. دل‌مُرده کسی است که از مصیبت زهرای‌عزیز (علیهاالسلام) و امام‌حسین (علیه‌السلام) جداست! آن‌موقع که دنبال تجدّد و خلق بروید از حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) و ائمه (علیهم‌السلام) جدا شده‌اید. [۳]
عزیز من! می‌فرماید: «قلب‌المؤمن، عرش‌الرحمن» قلب شما باید عرش خدا باشد. دوازده‌امام، چهارده‌معصوم (علیهم‌السلام) تویش باشد. این‌ها چیست که توی دلت می‌آوری؟ این لهو و لعب‌ها چیست که می‌آوری؟ این فکرها چیست که می‌آوری؟ این‌چیزها چیست که تویش می‌آوری؟ تو باید ماوراء را در قلبت بیاوری. [۴]
اگر بخواهی به جایی برسی که قلب شما زیارتگاه ملائکه و جایگاه قبر امام‌حسین (علیه‌السلام) و ولایت باشد، باید به لهو و لعب و به تلویزیون خودت را نفروشی. شما به جایی می‌توانی برسی [که] قلب شما، دل شما، زیارتگاه ملائکه باشد. امام‌حسین (علیه‌السلام) می‌فرماید: قبر من در قلب مؤمن یا مؤمنه است. وقتی شیطان به خدا گفت: من می‌خواهم در قلب بنی‌آدم بروم، خدا فرمود: قلب، جای من است، جای ولایت است؛ آن‌وقت خدا در قلب توست، علی (علیه‌السلام) در قلب توست؛ قبر امام‌حسین (علیه‌السلام) در قلب توست. شما این [قدر] قیمت داری، ارزان خودت را می‌فروشی. به یک هوا خودت را می‌فروشی، به یک مجلس خودت را می‌فروشی، به یک لهو و لعب خودت را می‌فروشی، به یک تلویزیون خودت را می‌فروشی. [۵] [در روایت] می‌گوید: اگر به‌قدر بال مگس [برای امام‌حسین (علیه‌السلام)] گریه کنید، خدا از سر گناهان‌تان می‌گذرد؛ تا حتی اگر مطابق برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد؛ اما امام‌حسین (علیه‌السلام) را با لهو و لعب فرق بگذارید. قبر امام‌حسین (علیه‌السلام) درون دل شماست، کجا این لهو و لعب را می‌زنی؟! خدا می‌داند قلبت سیاه می‌شود. دیگر به‌دینم! حسین‌خواه نیستی، به‌دینم! زینب‌خواه نیستی. شهوت‌خواه هستی! با همان شهوت محشور می‌شوی! [۶]
اگر با این مصیبت‌هایی که به امام‌حسین (علیه‌السلام) و اصحابش وارد شده، به تماشای تلویزیون و ماهواره بنشینی، از کسانی هستی که بی‌دین از دنیا می‌روی. کربلا دارد حسین، حسین می‌گوید؛ اما تو آن‌قدر بی‌غیرت هستی که می‌خندی! به تمام آیات قرآن! راست می‌گویم، مردم [به] زیارت امام‌حسین (علیه‌السلام) می‌رفتند و بعد به تماشای تلویزیون می‌رفتند!! تو کربلا آمدی؟! چه‌خبر است؟! در کوچه‌ها [ی کربلا] که می‌رفتم، می‌گفتم: این‌جاست که حسین (علیه‌السلام) آمده! این‌جاست که زینب (علیهاالسلام) آمده! اما تمام آن‌ها ماهواره‌هایشان روشن بود! این‌است که می‌گوید اگر در آخرالزمان با دین از دنیا رفتی، ملائکه تعجب می‌کنند. [۷] دوستی داشتم، گفت من ده‌دفعه [به کربلا] رفتم. رفته آن‌جا ماهواره‌ها را ببیند! آیا انفاق کرده؟ نه، اصلاً حالی‌اش نیست [که] انفاق چیست؟ چه‌کار داری می‌کنی؟! پس قانع و راضی باش! [۸]
اگر امام‌حسین (علیه‌السلام) می‌گوید «أم حسبت أنّ أصحاب‌الکهف و الرّقیم کانوا من آیاتنا عجباً»، عجیب این‌است که این‌ها دین‌شان را حفظ کردند. عجیب این‌است [که] پا شده [یعنی بلند شده و] آمده در بیابان [تا] دینش را حفظ کند، امر ولایت را اطاعت کرده، حالا آیه قرآن هم برای این‌ها نازل می‌شود. برای ما چه‌چیزی نازل شده‌است؟ ساز تلویزیون و ساز ویدیو! این‌هم برای من نازل شده‌است، بفرما! تو حقّت این‌است، آن [یعنی اصحاب‌کهف] هم حقش آن‌است. ساز تلویزیون و ویدیو را برای شما و آیه قرآن را برای آن‌ها نازل کرده‌است؛ چرا؟ امر را اطاعت نمی‌کنیم. [۹]
