السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
شب احیاء شبی است که باید دلت را احیاء کنی! پاکیزه کن خودت را از مشرکی، از شرک. از این‌که تا حالا اشتباه کردی، خدمت به مردم نکردی، یک حاجت برادر مؤمنت را می‌توانستی برآوری برنیاوردی، دل‌یکی را شکستی، رضایت پدر و مادرت را حاصل نکردی، به قوم و خویش ندارت سر نزدی، امر را اطاعت نکردی.
پاکیزه شو! از این خودت را پاکیزه کن! بیایید خودمان را اصلاح کنیم. شب احیاء یک گوشه‌ای بروید، یک ساعت، دو ساعت فارغ شوید و با خدا حرف بزنید! اوّل سلام به دوازده امام، چهارده معصوم (علیهم‌السلام)، به ولیّ الله الأعظم (عجل‌الله‌فرجه) بدهید. [۲]
رفقای عزیز! توجّه بفرمایید که قدر یعنی چه؟ آیا قدر بوده؟ آیا اهل تسنّن قدر دارند؟ آن‌ها احیاء می‌گیرند، خیلی هم با سوز و گداز می‌گیرند، خیلی هم انفاق دارند؛ اما توجّه نکردند که قدر یعنی چه؟
قدر یعنی قدردانی از ولایت. ما در شب‌قدر باید قدردانی از ولایت کنیم. امشب توجّه کنید که خدا به شما چه داده است؟ هر کدام‌تان یک گوشه‌ای بروید و یک بیتوته‌ای کنید! حالا بچّه‌ها خواب می‌روند، یا بیدارند؛ شما بیتوته کن! یک اتاق جداگانه داشته باش! من همیشه به رفقایم می‌گویم، خانه که می‌سازید، یک اتاق هم بسازید که بتوانید آن‌جا بروید، از زن و بچّه کنار بروید و بیتوته کنید! این نماز شب که این‌قدر ثواب دارد، چون از زن و بچّه کنار می‌روی و می‌گویی خدا!
امشب اوّل چیزی که می‌خواهید بگویید: خدایا! ما را بیامرز! از سر گناه کوچک و بزرگ ما در گذر!
خدایا! خودت گفتی که شب قدر، شب آمرزش است.
یا امام زمان! این نامه اعمال ما که به دستت می‌رسد، یک قلم عفو رویش بکش! بعد، یا امام زمان! ما را یاور خودت قرار بده!
یا امام زمان! قربانت بروم! فدایت بشوم! ما پناه به تو آوردیم، ما را پناه بده!
یا امام زمان! قربانت بروم! نسل ما نسلی باشد که یا علی بگوید.
خدایا! نسل ما را ولایی قرار بده!
خدایا! شیطان می‌خواهد خدشه به ولایت ما بزند، او را از ما دور کن! امام سجّاد (علیه‌السلام) فرمود: خدایا! دین ما طعمه شیطان نشود! در صورتی‌که امام سجّاد (علیه‌السلام) خودش دین است، دارد یاد ما می‌دهد.
خدایا! ما را کفایت کن! دست‌مان جلوی نامردها دراز نباشد!
خدایا! تو را به حق امام زمان، تتمه عمر ما را در راه خودت قرار بده!
خدایا! یا امام زمان! آقاجان! تو اجازه می‌دهی ما با تو حرف بزنیم. اجازه بده که ما همیشه بیاییم درِ خانه‌ات، با تو حرف بزنیم.
آن سه چیز هم که گفتم، اوّل ولایت، بعد عدالت، بعد سخاوت است، امیدوارم این‌ها را هم به ما بدهد.
امیدوارم در هر خانه‌ای مریض و مریضه است، طفل مریض است، خدا لباس عافیت بپوشاند.
امیدوارم خدای تبارک و تعالی، به باطن امام زمان، یک نظری به ما بکند. من یک دفعه یک مثالی زدم: چند تا جوجه بود، تا گربه می‌آمد، این مرغ جیغ می‌کشید، این جوجه‌ها لای بال مادرشان می‌آمدند. یا امام زمان! ما را در پناه خودت حفظ‌کن. من بی‌رودربایستی به شما بگویم: کسی ولایت دارد که صادراتش ولایت باشد؛ یعنی این‌که از او صادر می‌شود، ولایت باشد، یا ذکرِ یا علی و یا حسین باشد، یا نجات مردم یا سخاوت یا شجاعت باشد. ببین این درخت میوه دارد، تولید دارد. تولید شما باید یا علی باشد.
خدایا! عاقبت‌تان را به‌خیر کن!
خدایا! ما را بیامرز!
خدایا! ما را از خواب غفلت بیدار کن!
خدایا! ما از آن‌ها باشیم که قدردانی از ولایت کنیم. من همیشه از خدا خواستم که خدایا! به‌من حمایت از ولایت بده!
خدایا! به همه ما حمایت از ولایت بده!
خدایا! ما از آن‌ها باشیم که امر ولایت را اطاعت کنیم.
خدایا! این یا علی! یا علی! را از ما نگیر! تا دم مرگ علی! علی! بگوییم و بمیریم! جان‌مان را نثار ولایت کنیم؛ نه جان‌مان را نثار لهو و لعب کنیم!
دوباره تکرار می‌کنم، امشب از خدا بخواهید که جان‌مان را فدای ولایت کنیم. فدای ولایت این‌نیست که در خیابان‌ها بریزیم، فدای ولایت یعنی فدای امر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) کنیم، فدای امر خدا کنیم؛ این فدا کردن است. [۳]
ارجاعات
- ↑ شب‌قدر و عظمائیت ولایت 77 (دقیقه 26 و 43) و شب‌قدر 84 (دقیقه 16 و 30)
- ↑ شب‌قدر و عظمائیت ولایت 77
- ↑ شب‌قدر 84
