منتخب: تأیید جلسه ولایت از طرف امیرالمؤمنین
تأیید جلسه ولایت از طرف امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)
خدایا، کسی‌که با تو نیست، از ما دور کن.
خدایا، ما را به خودت و اهل‌بیت نزدیک کن.
خدایا، از سر گناه کوچک و بزرگ ما درگذر.
خدایا، به‌حق اهل‌بیت قسمت می‌دهم، کسانی‌که نفاق دارند، از ما دور کن. این جلسه تا زمان ظهور امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) برسد. این جلسه پابند من نباشد، به پابند یکایک این‌ها باشد که خدایا، این جلسه را خودت حافظ باش که رفقا همیشه دور هم جمع بشوند و علی بگویند، حسن بگویند، حسین بگویند؛ نه این‌که بگویند دنیا.
«من قسم می‌خورم یک‌جوانی بود این‌قدر گریه کرد، من ناراحت شدم. گفت: من یک چند روزی که به محرم داشتیم، خدمت آقا امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) رسیدم و گفتم: علی‌جان، من سرگردان هستم، کجا بروم؟ گفت: برو خانه حاج‌حسین. والله، گفت: من آن‌جا را تأیید می‌کنم. به‌دینم، اگر من این جوان را بشناسم. به او گفتم: تا حالا آمدی؟ گفت: یک‌دفعه، دو دفعه جمعه آمده بودم. این‌قدر مثل باران گریه کرد و گفت: خدا از سر گناهان من می‌گذرد؟ من چه‌کسی بودم که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را ببینم؟ من چه‌کسی بودم که اینطور بشود؟ آن‌وقت من قضیه داوود را گفتم که خدا می‌گوید: من گنهکاران را بهتر می‌خواهم. بابا جان، کجا می‌خواهید بروید، چه‌چیزی دیگر می‌خواهید؟ به‌دینم، اگر من این جوان را بشناسم. من چیزی به او ندادم که تحریک شود یا من بگویم. چه‌خبر است؟ یا به‌دینم قسم، آن عالم بزرگوار می‌گفت: من دیدم که نور از بالای پشت‌بام شما در تمام قم پخش می‌شود. به‌دینم، گفتم [آن نور] شما هستید. آخر، یک‌زمانی حرف‌های ولایت پخش می‌شود، این نور، نور ولایت است.»
مرجع: سخنرانی تاسوعای 86
تاریخ درج: [ 1397/09/21 ]
