روایت: نابودی عمل هفتاد پیغمبر بدون ولایت
مرازم عن الصادق جعفر بن محمّد علیهماالسلام قال: قال رسول الله صلی الله علیه و اله: مَا بَالُ أَقْوَامٍ مِنْ أُمَّتِي إِذَا ذُكِرَ عِنْدَهُمْ إِبْرَاهِيمُ وَ آلُ إِبْرَاهِيمَ اِسْتَبْشَرَتْ قُلُوبُهُمْ، وَ تَهَلَّلَتْ وُجُوهُهُمْ، وَ إِذَا ذُكِرْتُ وَ أَهْلَ بَيْتِي اِشْمَأَزَّتْ قُلُوبُهُمْ، وَ كَلَحَتْ وُجُوهُهُمْ؟! وَاَلَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيًّا لَوْ أَنَّ رَجُلاً لَقِيَ اَللهَ بِعَمَلِ سَبْعِينَ نَبِيًّا ثُمَّ لَمْ يَأْتِ بِوَلاَيَةِ أُولِي اَلْأَمْرِ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ مَا قَبِلَ اَللهُ مِنْهُ صَرْفاً وَ لَا عدلا.
مُرازم از امام صادق علیه‌السلام روایت کند که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: چگونه است که برخی از امتم وقتی نام ابراهیم و آل ابراهیم علیهم السلام نزد آنان برده شود دل‌هایشان شاد و چهره‌هایشان از خوشحالی روشن می‌شود ولی همین که نام من و اهل بیتم برده می‌شود دل‌هایشان بیزار و رمیده و چهره‌هایشان در هم و گرفته می‌گردد؟! به آن خدایی که مرا حقیقتاً به پیامبری برانگیخته سوگند! اگر کسی با عمل هفتاد پیامبر خدا را دیدار کند و ولایت اولی‌الامر از ما اهل‌بیت را نداشته باشد خداوند هیچ واجب و مستحبی را از وی نخواهد پذیرفت.
جامع أحاديث الشيعة، ج ۱، ص ۴۳۸، ح۳۳.
