روایت: فروگذار نشدن هیچ چیز در نامه اعمال

از ولایت حضرت علی و حضرت زهرا
پرش به:ناوبری، جستجو

«وَ وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَی الْمُجْرِمينَ مُشْفِقينَ مِمَّا فيهِ وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً»[۱]

و نامه [اعمال شما در ميان‏] نهاده می‏شود، آن گاه مجرمان را از آن چه در آن است بيمناک می‏بينی، و می‏گويند: «ای وای بر ما، اين چه کتابی است كه هيچ كار كوچك و بزرگی را فرو نگذاشته، جز اين كه همه را به حساب آورده است.» و آن چه را انجام داده‏اند حاضر يابند، و پروردگار تو به هيچ كس ستم روا نمی‏دارد.

[ فهرست آیات و روایات ]

صفحاتی که به این آیه/روایت ارجاع داده‌اند

ارجاعات

  1. (سوره الكهف، آیه 49)
حاج حسین خوش لهجه نابغه ولایت؛ حاج حسین خوش لهجه