روایت: شرط قبولی عبادت، ولایت است
وَ مِنْ كِتَابِ اَلْمَنَاقِبِ لِأَبِي اَلْمُؤَيَّدِ اَلْخُوَارِزْمِيِّ عَنْ عَلِيٍّ علیه‌السلام عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: يَا عَلِيُّ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِثْلَ مَا قَامَ نُوحٌ فِي قَوْمِهِ وَ كَانَ لَهُ مِثْلُ أُحُدٍ ذَهَباً فَأَنْفَقَهُ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ مُدَّ فِي عُمُرِهِ حَتَّى حَجَّ أَلْفَ عَامٍ عَلَى قَدَمَيْهِ ثُمَّ قُتِلَ بَيْنَ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ مَظْلُوماً ثُمَّ لَمْ يُوَالِكَ يَا عَلِيُّ لَمْ يَشَمَّ رَائِحَةَ اَلْجَنَّةِ وَ لَمْ يَدْخُلْهَا.
و از كتاب مناقب ابوالمؤيد خوارزمى روايت مى‌كند از اميرالمؤمنين علی عليه‌السّلام كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: يا على اگر بنده‌ای بوَد كه عبادت كرده باشد خداى عزوجل را آن مقدار كه نوح اقامت كرده بود در ميان قوم خود و مثل كوه احد او را طلا بوده كه انفاق كرده باشد در راه خداى تعالى و آن قدر عمر يافته كه هزار حج پياده گزارده باشد و سپس مظلوم كشته شده باشد ميان صفا و مروه و ولایت ترا اختيار نكرده باشد اى على، بوی بهشت به مشام او نخواهد رسيد و هرگز به بهشت داخل نخواهد شد.
کشف الغمة في معرفة الأئمة ج ۱، ص ۱۰۲
اَلْإِمَامُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ‌السلام: لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ الِاجْتِهَادَ فِي الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ صلوات الله علیهم، لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ، فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَر.
امام رضا صلوات الله علیه: عمل صالح و تلاش در عبادت را به اتکای دوست داشتن آل محمد صلی الله علیه و آله ترک نکنید، و دوست داشتن آل محمد صلی الله علیه و آله و تسلیم امر آنها بودن را به اتکای عبادت ترک نکنید، که هیچ کدام از آنها بدون دیگری قبول نمی‌شود.
بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۴۷ و فقه الرضا علیه‌السلام، ص ۳۳۹
