روایت: دستور اهل بیت به تبری از اهل بدعت و لعن آنها
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى‌نَصْرٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ عَنْ أَبِىعَبْدِاللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ صلی الله علیه و آله: إِذَا رَأَيْتُمْ أَهْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِى فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِیهِمْ وَ الْوَقِیعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ كَيْلَا يَطْمَعُوا فِى الْفَسَادِ فِى الْإِسْلَامِ وَ يَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا يَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ، يَكْتُبِ اللَّهُ لَكُمْ بِذَلِكَ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعْ لَكُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِى الْآخِرَةِ.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هرگاه پس از من اهل شک و بدعت‌ها را دیدید برائت از آنها را آشکار کنید و بسیار آنها را سب کنید و درباره آنها بدگویی و افشاگری کنید و آنها را [با برهان و دلیل] مبهوت سازید که نتوانند به فساد در اسلام طمع کنند و مردم از آنها دوری کنند و بدعتهاى آنها را یاد نگیرند. خداوند با این کار براى شما حسنات می‌نویسد و درجات شما را در آخرت بالا می‌برد.
اصول کافى، جلد۴، ص۸۳، روایت۴
مُحَمَّدُ بْنُ قُولَوَيْهِ وَ اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ بُنْدَارَ اَلْقُمِّيُّ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاَللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ يَقُولُ وَ قَدْ ذُكِرَ عِنْدَهُ أَبُو‌اَلْخَطَّابِ: لَعَنَ اَللَّهُ أَبَا‌اَلْخَطَّابِ وَ لَعَنَ أَصْحَابَهُ وَ لَعَنَ اَلشَّاكِّينَ فِي لَعْنِهِ وَ لَعَنَ مَنْ وَقَفَ فِي ذَلِكَ وَ شَكَّ فِيهِ، ثُمَّ قَالَ: هَذَا أَبُواَلْعَمْرِو وَ جَعْفَرُ بْنُ وَاقِدٍ وَ هَاشِمُ بْنُ أَبِي‌هَاشِمٍ اِسْتَأْكَلُوا بِنَا اَلنَّاسَ فَصَارُوا دُعَاةً يَدْعُونَ اَلنَّاسَ إِلَى مَا دَعَا إِلَيْهِ أَبُو‌اَلْخَطَّابِ لَعَنَهُ اَللَّهُ وَ لَعَنَهُمْ مَعَهُ وَ لَعَنَ مَنْ قَبِلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ، يَا عَلِيُّ! لاَ تَتَحَرَّجَنَّ مِنْ لَعْنِهِمْ لَعَنَهُمُ اَللَّهُ فَإِنَّ اَللَّهَ قَدْ لَعَنَهُمْ، ثُمَّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ تَأَثّمَ أَنْ يَلْعَنَ مَنْ لَعَنَهُ اَللَّهُ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اَللَّهِ.
علی بن مهزيار گفت از حضرت ابوجعفر امام جواد عليه‌السّلام که از ابوالخطاب نزد ایشان صحبت شده بود شنیدم که فرمود: خدا لعنت کند ابوالخطاب را و لعنت کند اصحابش را و لعنت کند كسانى را كه شک در لعن کردن او دارند و لعنت کند كسانى كه توقف در لعن کردن او می‌کنند و شک در ملعون بودن او دارند. سپس فرمود: اين ابوالعمرو و جعفر بن واقد و هاشم بن ابى‌هاشم به نام ما از مردم استفاده می‌كنند، اين‌ها مردم را دعوت می‌كنند به آن‌چه ابوالخطاب به آن دعوت می‌کرد، خدا او را لعنت كند و آنها را همراه او لعنت کند و هر كس اين مطلب را از آنها بپذيرد لعنت کند. ای علي! مبادا در مورد لعنت كردن آنها که خدا آنها را لعنت كند سخت‌گیری کنی زیرا خدا قطعاً آنها را لعنت كرده است، سپس فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر كس احساس گناه کند از لعنت كردن كسى كه خدا او را لعنت كرده، پس لعنت خدا بر او باد.
بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۲۵، ص ۳۱۸
