روایت: امیرالمؤمنین؛ نصر الدین
عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ قَالَ: بَيْنَا أَنَا عِنْدَ رَسُولِ‌اللَّهِ «صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ» إِذْ قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ «صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ»: إِنَّ اَلشِّيعَةَ الْخَاصَّةَ الخَالِصَةَ مِنَّا أهْلَ‌البَيْتِ. فَقَالَ عُمَرُ: يَا رَسُولَ‌اللَّهِ! عَرِّفْنَاهُمْ حَتَّى نَعْرِفَهُمْ. فَقَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ «صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ»: مَا قُلْتُ لَكُمْ إِلاَّ وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أُخْبِرَكُمْ. ثُمَّ قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ «صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ»: أَنَا الدَّلِيلُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَلِيٌّ نَصْرُ الدِّينِ وَ مَنَارُه ُ أَهْلُ‌الْبَيْتِ وَ هُمُ المَصَابِيحُ الَّذِينَ يُسْتَضَاءُ بِهِمْ. فَقَالَ عُمَرُ: يَا رَسُولَ‌اللَّهِ! فَمَنْ لَمْ‌يَكُنْ قَلْبُهُ مُوَافِقاً لِهَذَا؟ فَقَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ «صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ»: مَا وُضِعَ اَلْقَلْبُ فِي ذَلِكَ اَلْمَوْضِعِ إِلاَّ لِيُوَافِقَ أَوْ لِيُخَالِفَ، فَمَنْ كَانَ قَلْبُهُ مُوَافِقاً لَنَا أَهْلَ‌الْبَيْتِ كَانَ نَاجِياً وَ مَنْ كَانَ قَلْبُهُ مُخَالِفاً لَنَا أَهْلَ‌الْبَيْتِ كَانَ هَالِكاً.
عمّار بن ياسر مى‌گويد: در حالى‌كه من در خدمت پيامبر اكرم «صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم» بودم، حضرت فرمود: شيعيان خاص و ناب از ما اهل‌بيت هستند. عمر گفت: اى پيامبر خدا! آن‌ها را به ما بشناسان تا ما با آن‌ها آشنا شويم. پيامبر «صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم» فرمود: من اين سخن را به شما نگفتم مگر آن كه خواستم شما را از آن آگاه كنم. سپس پيامبر «صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم» فرمود: منم دليل و راهنماى بر خداى عزّوجلّ و على ياور دين من است و خاندانش چراغ آن مى‌باشند و ايشان پرتوبخشى هستند كه از آن‌ها پرتو مى‌گيرند. عمر گفت: اى رسول خدا! پس اگر كسى دلش با اين سخن همراه نباشد؟ پيامبر «صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم» فرمود: دل را در جايگاه خود ننهاده‌اند مگر آن كه با اين سخن همراه باشد؛ يا با آن به مخالفت برخيزد؛ پس هر كه دلش موافق ما اهل‌بيت بود، نجات يافت و هر كه دلش مخالف ما خاندان بود، اهل هلاكت و نابودى خواهد بود.
الکافي ج ۸، ص ۳۳۳
