عمر سعد از آیه توبه استفاده کرد. میگوید: حسین را میکشیم [و] توبه میکنیم. اگر قیامتی بود که توبه کردهایم، اگر هم نبود [که] به سلطنت ری میرسیم. آخر، مرد نادان! حسینکشی هم توبه دارد؟! خدا آیه توبه را به گنهکارها میگوید. به آنهایی که نمیفهمند و گناه میکنند؛ یعنی راه را باز کرده، میگوید: من خوشم میآید، بیایید برگردید! مثلاً اگر یک نگاهی کردی، یک خیالی کردی، یک میوهای از یکجا برداشتی، یک کارهایی که اینجوری باشد. اگر هم میوه یکی را برداشتی، باید به او برگردانی. حقّالنّاس، توبه ندارد. حقّالله توبه دارد: یک روزهات را خوردی، یا یک نمازی را نخواندی. خب، اگر میتوانی [روزه] میگیری، خدا تو را میآمرزد. اما حقّالناس که توبه ندارد! خدا میگوید حقّ مردم است.